Ik heb op moment een periode waarop ik dagelijks geconfronteerd word met het feit dat God heel erg dichtbij mij is. Misschien denk je, op het moment dat je dit lees: had ik dit ook maar! Het is goed om te weten dat God bij je is en er voor je is. Maar het wordt soms ook gewoon eng.Ik geloof dat dingen niet zomaar gebeuren, toeval kan gewoon niet bestaan. Maar hoe kan dit dan? Ik kan het niet verklaren, wat waarschijnlijk ook maar goed is. Toch weet ik niet zo goed wat ik er mee aan moet.
Ik heb een bakje met kaartjes waar Bijbelteksten opstaan. Allemaal willekeurige teksten, uit verschillende plekken van de Bijbel. Elke avond voordat ik naar bed ga, pak ik een nieuw kaartje en zet die vooraan, zodat ik er elk moment naar kan kijken. Het is mij al een paar keer gebeurd dat er een Bijbeltekst opstond die ik keihard nodig had, maar eigenlijk niet wilde lezen. Het doet pijn, want ik wil zo graag op Hem vertrouwen al vind ik het zo enorm moeilijk. Er gebeurd zoveel in mijn leven en rondom mijn leven, dat roept allemaal vragen op, wat moet ik er mee? God wil mij laten weten dat Hij dichtbij mij is en dat ik op alle verschillende momenten in mijn leven op Hem mag bouwen. De tekst die ik vanavond las en die voor wat onrust, maar tegelijk ook een gevoel van vrede bracht is uit 1 Petrus 5, het zevende vers:
Werp al uw zorgen op hem. Hij zorgt voor u.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten