Genieten (Prediker 9:9)

Het is de laatste paar dagen hier een beetje stil geweest. Dat komt omdat ik enorm uitzag naar een weekendje weg. Ik had behoeft om even helemaal niets meer te doen, te moeten. Gewoon weer even tot rust komen en alles kunnen doen in plaats van moet doen.
En dat is gelukt. Ik ben vrijdagmiddag in de auto gestapt op weg naar het zuiden om een weekendje bij mijn zus te zijn. Tot zondagavond ben ik daar gebleven. We hebben gelachen en gehuild, uitgeslapen, spelletjes gedaan, heerlijk eten gekookt, boodschappen gedaan, even voor onszelf een boek gelezen, elkaar tot steun geweest, aan het Avondmaal geweest, geraakt worden door een lied en zo kan ik nog een heleboel opnoemen. Wat was het heerlijk. Pas toen ik weer thuis was merkte ik hoe ik dit nodig had en wat voor een rust het mij heeft gebracht. Even weg uit het hollende leven. Ook heb ik heel bewust de keuze gemaakt om mijn mobieltje voor een weekend weg te leggen, dat was soms niet makkelijk overigens. Maar het is mij zo goed bevallen. En toen ik thuis was, had ik niet het idee dat ik wat gemist had. Ik ben er even tussenuit gestapt, maar kon weer prima deelnemen. Iets dus om vaker te doen!
Het mooiste moment was toen ik in de auto zat op weg naar huis. Het was een uurtje of acht, misschien half 9. De zon begon haar zonsondergang in te zetten. Die was zo onwijs mooi. De wolken, de zon met haar stralen, de lucht met allemaal kleuren, die pure rust die uitstraalde. Ik werd er stil van. Ik had de neiging om de auto stil te zetten en te kijken, het was adembenemend mooi! Zo voelde ik en besefte ik hoe God met zijn pure en warme genade over mijn leven schijnt. Er is in dit leven zo veel om te genieten. Er is zo veel om te danken. Ik vergeet het zo vaak, klagen ligt mij beter dan bedanken. En op het moment dat ik zo genoot van die zonsondergang kwam er een Bijbeltekst in mij boven, eentje uit Prediker. God wist wat ik nodig had op dat moment en ook voor de komende week. Om te leren genieten van dingen in mijn leven, al lijkt het soms totaal zijn glans te zijn verloren. Maar ook dat ik die rust pak in een leven dat maar door holt, om even te genieten van het loon dat God mij geeft. Geen geld. Wel een dikke bonus die ik niet verdien!

Geniet op alle dagen van je leven, die God je heeft gegeven. Het bestaan is leeg en vluchtig en je zwoegt en zwoegt onder de zon, dus geniet op elke dag. Het is het loon dat God je heeft gegeven.

Prediker 9:9