Oordelen (1 Petrus 2:21-23)

Ik vind het heerlijk om mensen te kijken. Op een druk punt zitten in een centrum of op het station en mensen kijken. Gewoon observeren. Wat ze aan het doen zijn, wat het gezicht mij verteld, hoe ze eruit zien, of ze haast hebben, enzovoort.
Het gevaar hiermee is dat je (te) snel gaat oordelen over mensen. Ik ben dan ook een ster in het oordelen over mensen. Nouja, ben.. Ik probeer het te minderen en ik merk dat het steeds beter gaat.
Ik ben dat gaan doen omdat ik erachter ben gekomen waarom mensen over het algemeen oordelen. Mensen die een oordeel spreken over een ander, kunnen zich vaak identificeren in die ander. Maar ze voelen zich vaak beter dan die persoon. Door een oordeel te vellen halen ze die mensen naar beneden en verhogen ze zichzelf, om er zelf beter vanaf te komen.
Toen ik dit las schrok ik. Het gaat zo makkelijk en snel. Misschien nog het erge: je weet zeker dat je oordeel klopt! Waarschijnlijk is niets minder waar. Ik ben gaan opletten wat voor oordelen ik velde. Ik was er meteen klaar mee! Ik wil niet meer oordelen. Ik wil mensen in hun waarde laten. Ze mogen zichzelf laten zien zoals ze werkelijk zijn, en dat geldt net zo hard voor mij! Geen maskers nodig mensen, laat jezelf zien!
En toen las ik deze tekst uit 1 Petrus 2. Hij wordt vaak gelezen rond Pasen. Ik vind het weer één van die sprekende teksten uit de Bijbel, mét een opdracht voor ons!

Al dit lijden hoort bij het leven waartoe God ons geroepen heeft. 

Christus, die voor u geleden heeft, is het voorbeeld dat u moet volgen, 

en in zijn voetstappen moet u treden.

Hij heeft niets misdaan en zei nooit een verkeerd woord.

Als Hij beledigd werd, zei Hij niets lelijks terug. 

Als de mensen Hem pijn deden, dreigde Hij niet het hun betaald te zetten. 

Hij liet het allemaal over aan God, die rechtvaardig oordeelt.

Jezus heeft ons zoveel uit handen genomen door Zijn sterven. We hoeven niet te oordelen over andere mensen. Dat doet God wel. Hij weet precies hoe dat moet, waarom zou je dat niet aan Hem overlaten? Of voel jij je beter dan God? Oordeel je ook over Hem? 

Zelfs Jezus oordeelde niet toen Hij door het slijk werd gehaald. Ze staken de draak met Hem aan. Ze vernederde Hem. Hij ging door het diepste dal, helemaal alleen. Maar Hij zei er niets over. Hij vertrouwde op Zijn Vader, Hij die rechtvaardig oordeelt. Volg zijn voetstappen en als je niet meer kan dat zal Hij je verder dragen. Het zal namelijk niet makkelijk zijn, er kan je een heleboel onrecht aangedaan worden. Maar je mag Hem wel vertrouwen, Hij heeft de weg al gelopen en weet hoe het is.