Het is lente, het seizoen waar ik zoveel van houd. Ik geniet van zoveel dingen die in deze periode gebeuren. Ik verwonder mij erover hoe bijzonder het is dat bomen weer groeien, het gras groener wordt en hoe het nieuwe leven weer komt. Ademloos kan ik ervan worden als ik bedenk wie dit alles gemaakt heeft.Dat is soms ook wel moeilijk, want naast al dat mooie op de wereld kan ik niet om het verdriet dat er heerst. Mensen sterven veel te vroeg. Er is ziekte en pijn. Natuurrampen volgen elkaar op. Het leven wordt aan elkaar niet gegund.
Het is soms moeilijk voor te stellen welke weg gaat met je leven. Ik vraag mij ook wel eens af hoeveel er nog op mijn pad komt. Ik weet het soms niet hoe ik alles moet doen. Toch blijf ik vertrouwen op Hem. Want dan kijk ik uit het raam en zie ik hoe de nieuwe blaadjes aan de bomen komen en hoe de moedereend haar kinderen onder haar vleugels neemt. God cares!
Drie keer Prediker 11:5, omdat alle teksten zoveel zeggen en ik geen één de mooiste vind, ze zijn allemaal prachtig!
Het Boek:
De wegen van God, die alles maakt, zijn net zo ondoorgrondelijk als die van de wind en als de manier waarop het leven groeit in de buik van een vrouw.
Nieuwe Bijbel vertaling:
Je kent de wegen van de wind niet, je kent het kind dat in de moederschoot groeit niet, zo ken je ook de daden niet van God, die alles maakt.
Groot nieuws Bijbel:
Je weet niet wanneer de wind gaat draaien, je weet niet hoe het leven groeit in de buik van een vrouw; zo weet je ook niet wat de almachtige God allemaal doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten