Als een van u het moeilijk heeft, laat hij bidden; is hij vrolijk, laat hij een loflied zingen.
Makkelijke opdracht, niet waar? Nou, nee.. Als ik heel eerlijk ben, vind ik hem niet zo makkelijk. Oke, een lied zingen wanneer je vrolijk bent is niet zo moeilijk, dat zou ik ook nog wel kunnen! Bidden als je het moeilijk hebt, is een ander verhaal. Het is op zich wel makkelijk om naar God te gaan als je het niet makkelijk hebt. Het is juist moeilijk om naar God te gaan als het goed gaat, want het lijkt net of jij ervoor zorgt dat het goed gaat. Dat terzijde.
Zelf merk ik dat ik moeite heb met bidden, het bidden over het algemeen. Ik besef dat het iets heel waardevols is, ik mag praten met mijn Vader in de hemel. Tegelijkertijd maakt het mij soms ook wel bang, doe ik het wel goed? Kan ik dit wel zeggen? Klaag ik niet teveel? Denk ik ook aan andere mensen? Dank ik ook als het goed gaat?
Het stomme is dat ik weet dat het zoveel rust kan brengen als ik met God aan het praten ben, maar het soms gewoon niet kan! Waarom? Is er iets in mij bezig die het voorkomt, zoiets wat ze de duivel noemen? Of.. Ja wat of?! Ik weet het niet.
En ach, ik weet ook wel dat ik met alles bij God mag komen. Hij weet alles, Hij kent alles en Hij weet ook de oplossingen. Toch lukt het mij niet altijd en heb ik het er de laatste tijd meer moeite mee.
Ook dit mag ik bij Vader brengen. Ik zal het moeten blijven proberen, de moed niet opgeven. Ik zal proberen vast te houden dat het ooit eigen word, dat ik er meer vertrouwen in heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten