De HEER is goed, een vesting in tijden van nood, Hij kent wie bij Hem schuilen.
Soms zou ik maar wat graag die eerste woorden willen geloven. Het is niet de goede bewoording, maar ik hoop het duidelijk te kunnen maken. Er kan heel veel gebeuren in een mensenleven, in een gezin, zoveel ellende. En dan is het niet makkelijk om te lezen 'De HEER is goed'. Ik vraag mij ook wel eens af, als God zo goed is, waarom gebeurt dit dan? Dit kan Hij toch niet toelaten, niet weer bij dat gezin, niet zo iets ernstigs of wat dan ook. Tranen vermengen zich dan met boosheid. Waarom?
Ik denk dat God weet dat wij dit niet geloven, sterker nog Hij wist het voordat wij het niet konden geloven. Niet voor niets staat er wat achter die vier woorden. 'Een vesting in tijden van nood'. Alsof er een warme doek om mij heen wordt geslagen. In tijden van nood, als ik het niet meer weet, als ik nergens meer in durf te geloven, dan is Hij er nog! Nee, niet dat is Hij er nog.. Hij is er altijd, maar op dat soort momenten laat Hij extra voelen dat Hij er voor mij is. Niet een afstandelijke god. Hij kent mij zelfs bij naam. Hij weet wie bij Hem schuilen. Kent ze persoonlijk, weet welke littekens er zijn en weet precies wat wij nodig hebben.
Nu geen tranen meer van boosheid en verdriet. Maar van diep ontzag voor Zijn liefde en genade. Wat heb ik het toch getroffen dat ik Zijn kind mag zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten