Gedragen

Vanmiddag in de kerk.. Het lukte mij niet om te luisteren naar de preek, daar heb ik 's middags wel vaker last van. Ik ging toen zitten bladeren in mijn Bijbeltje en kwam dit prachtige lied tegen. Het zit soms niet allemaal mee in je leven en daar heb je niet altijd de hand in.. Maar weet dat je gedragen wordt!

Zoals een arm, vertroostend om mij heen,

zo teder ligt Uw liefde om mijn leven.

Ben ik soms moe en moederziel alleen

op smalle paden en langs steile wegen

en is mijn hart zo hard gelijk een steen,

Gij streelt mij zacht – uw vingers zijn een zegen.

Zoals een arm, een uitgestoken hand,

zoals het licht dat glimlacht in de bomen,

zoals een wolkbreuk boven dorstig land,

zo zijt Gij menigmaal tot mij gekomen,

als ik door nacht en ontij overmand

niets anders zag dan doden in mijn dromen.

Zoals een arm, zo vriendelijk en zacht

hebt Gij uw liefde om mij heen geslagen;

altijd als ik geen morgen meer verwacht

vraagt Gij vandaag het nog met U te wagen.

Mijn God, al moet ik door de langste nacht,

Gij zult mij slapend in uw armen dragen!

(A.F. Troost)