Ik kan mij nog goed een uitspraak herinneren van een oude vrouw, een aantal jaar terug. Een jong iemand was gestorven en iemand anders was ernstig ziek. Met vochtige ogen zei ze: 'Ik snap het niet, ik ben oud, klaar om te sterven. De mooie dingen van het leven heb ik gezien, de mindere ook. Waarom neemt God mij dan niet op? Waarom die jonge mensen? Laat hen genieten van het leven!'
Een uitspraak die diepe indruk op mij heeft gemaakt. En toen ik Job 3 las, kwam hij ook meteen naar boven. 'Was ik maar nooit geboren, dan had ik ook geen zorgen gehad.' Dat is eigenlijk wat Job zegt.
Ik denk dat iedereen wel eens verlangt naar een wereld zonder zorgen. Vroeger zeiden ze: niet klagen maar dragen en bidden om kracht. Maar ik denk dat het niet verkeerd is om je stem echt te laten horen als het niet meer gaat. En dat soort klagen(niet om de kleine dingetjes) is dan eigenlijk ook een gebed tot God, een gebed om hulp en kracht. Het is niet zo dat je alles maar zo over je heen moet laten komen. Nee, God heeft ons een stem gegeven om Hem aan te roepen en Hem om hulp te vragen. Laten we dat dan ook doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten