Pure genade - dag 19

Vandaag geen uitgebreide blog. Alleen een lied dat mij de afgelopen dagen raakt, denkend aan Pasen, denkend aan het Avondmaal wat zondag in de kerk(bij mij) gevierd wordt..

God geeft een antwoord - dag 18

God is de meerdere van de mens.

Waarom beschuldig je hem,

zeg je: “Hij antwoordt niet, als iemand tot hem spreekt”?

God antwoordt wel, op meer dan één manier,

alleen merkt de mens het niet op.

Job 33

Je smeekt God om een antwoord, wilt weten waar het heen moet met je leven, welke keuze je moet maken. Het blijft stil, eindeloos stil. Het lijkt wel of het antwoord uitblijft. 

Het lijkt, inderdaad het lijkt. Maar Gods stilte kan ook een antwoord zijn. En wat als je het antwoord van God niet ziet of hoort? Niet wil zien of niet wil horen? Tja, das moeilijk. Ik weet hoe het is als je op een bepaald antwoord wacht en het niet krijgt, terwijl HET antwoord je in de oren wordt geschreeuwd. Maar ik was hardleers en wilde het niet horen want ik dacht dat ik het wel beter wist en een betere oplossing had. En iets in mij weerhield mij om met dat antwoord aan de slag te gaan. Toch bleef ik eraan vast houden. Een giller toch? Ik moet er eigenlijk wel om lachen, hoe hard en moeilijk het toen ook was. 

Daarom vind ik deze tekst uit Job zo logisch en zo mooi. Thuis lezen wij het boek Job en ik word elke keer weer verrast en ik wil niet anders dan de wijze woorden in mijn hart opnemen. Want waarom? Ik weet dat God alles overziet en alles weet. Waarom blijf ik dan steunen op mijn eigen inzichten, kennis en oplossingen. Terwijl ik het eigenlijk helemaal niet weet. En waarom verwacht ik het op één manier. Als ik iets moet doen, door Gods leiding, dan komt het vaak voor dat ik het op meerdere manieren merk. Zoals kiezen voor de pabo. Mijn moeder wist het al toen ik klein was, mijn vriendinnen schreeuwden het naar me, en pas toen mijn coach het zei deed ik het pas. En waarom? Ik had gebeden omdat ik het niet wist. Toen ik mijn verlangen eindelijk uitsprak naar God werd het beeld helder. God had mij al meerdere signalen gegeven. Ik kon ze niet zien, wilde ze niet zien. Pas toen ik in stilte tot God was gegaan kon ik het zien. Iets wat niet gescheiden van elkaar kan worden. Beslissingen nemen, antwoorden zoeken, keuzes maken en Gods wijze raad opzoeken. Ik weet en vertrouw erop dat God jou en mij het zal geven. Niet dat wat ik zoek, maar wat Hij in Zijn plan met mij heeft opgeschreven. 

Uitstraling - dag 17

Vandaag een kreet om over na te denken. Wat straal jij uit naar je omgeving? 

Be kind - dag 16

Een dienaar van de Heer moet geen ruzie maken, 

maar voor iedereen vriendelijk zijn; 

hij moet een goede leraar zijn en een verdraagzaam mens.
{2 Timoteüs 2:24}

Oei, als ik mijzelf afvraag hoe vriendelijk ik vandaag was dan kan ik toch wel een paar momenten bedenken dat ik beter anders had kunnen reageren of doen. 

Maar wat betekend vriendelijk zijn nou echt? Googlen levert het volgende resultaat op:

* hulpvaardig

* met zorg en aandacht voor anderen

* aardig

* lief

* aangenaam

* beleefd

* eerlijk

Als ik dit zo lees is het niet zomaar een woord. Er zit veel meer in dan ik dacht. Het is niet alleen lachen naar iemand die voorbij loopt. Nu ik het zo lees met de tekst uit de Bijbel dan voel ik mij een voorbeeld. Een voorbeeld om iets af te spiegelen van wat Jezus mij geleerd heeft. 

Want Jezus was hulpvaardig. 

Hij had voor veel mensen aandacht en hij zorgde op zijn manier voor ze. 

Hij was aardig, maar daarin wel eerlijk. Verward dat niet met elkaar. Hij zegt wel eens dingen die mensen niet willen horen, dat betekend niet dat hij niet meer aardig is. 

En wat een liefde heeft hij getoond aan ons. Hij stierf aan het kruis voor onze zonden. 

Als ik de verhalen over Jezus lees was het een man die een aangename persoonlijkheid had. Vol liefde en goedheid. Zelfs tegen de mensen die hem bespuwde en verafschuwde, hij bleef beleefd tegen hen. 

Wauw, wat een vriendelijkheid! Hij hield van alles mensen, van zijn eigen broers en zussen, maar zelfs van de farizeeën. Ik vind dat zo wonderlijk. Want wat heb ik een moeite soms met sommige mensen. Omdat ze iets gezegd hebben of gedaan waar ik het helemaal niet mee eens ben. De pijn daarvan komt tussen mensen in te staan. In plaats van in alle eerlijkheid het zeggen, uit liefde voor je medemens. 

Jij bent een compliment waard! - dag 15

Voor vandaag was het de opdracht om aan 5 mensen complimenten te geven. Het krijgen van en het geven van complimenten vind ik vaak een geval apart. Ik ben het niet heel erg gewend om complimenten te krijgen en als ik het dan eens krijg vind ik lastig hoe ik er mee om moet gaan. Ooit heb ik een keer in een boek gelezen dat je alleen maar "dank je wel" hoeft te zeggen, meer niet. Maar ik betrap mezelf er vaak op dat ik soort van excuses ga zoeken. 'Ach het stelde niet zoveel voor.' 'Maar die heeft ook flink geholpen hoor!' 'Misschien had ik gewoon geluk.' Ik kan nog wel even doorgaan. 

Het geven van complimenten kan ik op zich wel, maar bij sommige mensen weet ik gewoon niet wat ik moet zeggen. Er is altijd wel iets te verzinnen, maar ik wil het wel met een oprecht hart doen. Ik ben dan ook gestopt met complimenten geven over dingen die ik eigenlijk helemaal niet mooi vind. Zoals (voorbeeld) een vriendin nieuwe kleren aan heeft die absoluut mijn stijl niet zijn, zal ik niet zeggen dat ik het mooi vind. Ik zal eerder zeggen dat ik zie het nieuw is en dat het bijvoorbeeld leuk bij haar staat. 

Voor mijzelf heb ik zoiets dat als ik een compliment geef, dat ik er wel achter moet staan. 

Wat ik ook wel interessant vind is het complimenten geven aan jezelf. Daar ben ik helemaal niet zo van. Ik durf best te zeggen waar ik goed in ben. Maar om nou echt te zeggen tegen mezelf: Joh, dat heb je goed gedaan! Nee, eerlijk gezegd doe ik dat niet. En waarom niet? Ik denk dat het met ideaalbeelden te maken heeft. En als ik de tekst lees op de afbeelding, dan sla ik mijzelf voor mijn hoofd. Ik hoef niet meer te zijn dan ik ben(dat geldt ook voor jou). Want er is maar één ding dat telt en dat is God. Hij wilt je overladen met complimenten en het mooie is dat Hij dat ook via mensen op aarde doet. Ik ga maar eens luisteren naar andere mensen en naar mijzelf en dank je wel zeggen op de complimenten die ze mij geven. Want ik besef dat het niet zomaar woorden zijn. 

Here, ik zal uw naam eren en prijzen,

want U bent mijn God,

U doet zulke wonderbaarlijke dingen!

U hebt uw plannen lang geleden vastgesteld

en nu hebt U ze uitgevoerd,

precies zoals U zich had voorgenomen. 

{Jesaja 25:1}

Jouw reis en jouw koffers - dag 14

Ik hou van mensen en misschien nog meer hou ik van het verhaal achter mensen. Ik vind het mooi om verhalen te horen van levenservaringen. Hoe pijnlijk die soms ook zijn, maar hoe trots zijn die mensen wel niet als ze erachter komen hoever ze nu zijn. Mensen zijn voor mij niet zomaar mensen. Het zijn mensen met een verhaal, met een koffer aan wijsheid, blijdschap, verdriet, mooie momenten, teleurstellingen. Ik merk dat mensen vaak moeite hebben om erover te praten, iets erover te vertellen. Terwijl ik wel eens bedenk hoe trots we mogen zijn op de stappen die jij en ik gezet hebben en natuurlijk we zijn er nog niet en er ligt nog veel in het verschiet. Maar tijdens het beklimmen van die berg mag je ondertussen ook genieten van het uitzicht en uitpuffen. Je komt mensen tegen die je op willen tillen en naar boven willen brengen, wat zou dat makkelijk zijn. Maar ik denk zelf dat het belangrijker is dat je zelf de stappen zet en iemand vind die naar jou én je verhaal wilt luisteren. Wordt de klim dan niet een stuk fijner en makkelijker?

Love of a family - dag 13

En wat is het toch mooi dat wij met zijn allen familie mogen zijn van onze grote Broer: Jezus! 

Dat betekent ook om met elkaar om te gaan als familie. 

Teken van genade - dag 12

Waarom kent de Ontzagwekkende de tijd van alle dingen,

maar weten zij die hem vereren nooit wanneer hij ingrijpt?

{Job 24:1}

Ik houd van tekens. Dat kunnen gewoon punten, vraagtekens en uitroeptekens zijn maar ook allerlei emoticon.
Ken je het verlangen van tekenen van God? Hij stuurt je geen whats app berichtje met wat je moet doen. Soms verlang ik daar wel naar. Het zou veel simpeler zijn. Maar is simpel wel het goede? Ik ben bang dat ik naar verloop van tijd ook daar geen aandacht meer aan besteed omdat het niet meer interessant genoeg is. Want zo gaat het toch in het leven? De ontwikkelingen gaan mij soms zo snel af. Heb je eindelijk die ene app op je mobiel, moet je een andere hebben.
Ik ben een hele tijd op zoek geweest naar een teken van God. Ik heb gesmeekt om een teken, ja zelf om een wonder. Het duurde maar en duurde maar. Drie jaar later kwam ik erachter dat aan het begin van het zoeken, het smeken, een teken was geweest. Een wonder was gebeurd. Misschien ken je dit verhaal, ik heb dit wel vaker opgeschreven. Het overtuigt mij er weer van dat ik mijn ogen moet openen. God werkte, ik had alleen dat niet verwacht. God deed een wonder, begin van een woelige periode waarin wel een omslag was. Maar ik was eigenwijs en dacht aan "mijn eigen" wonder. Drie jaar lang bleef ik volhouden, totdat ene moment toen ik ineens doorhad wat er was gebeurd en wat voor een uitwerking dat heeft gehad.
Ik weet hoe moeilijk het is om je eigen ding los te laten, het lukt mij niet. Maar als ik terugdenk aan dit verhaal dan besef ik weer dat God echt wonderen doet, groter dan ik mij voor kan stellen. Misschien is het goed om zelf zo'n moment of gebeurtenis op te zoeken om het diep je hart te bewaren. Zodat je er altijd aan terug kunt denken.
En voor de stilte, bewaar deze kreet. Ik zal hem nooit vergeten, want God werkt!

Geniet! - dag 11

Er is zoveel op deze aarde om te genieten. Ik weet dat het niet altijd makkelijk is om dat te zien. Maar ik besef mij wel dat God elke dag iets geeft om dankbaar te zijn. Het is soms een kwestie van het willen zien en niet te spectaculaire dingen verwachten (ik besef dat het makkelijker klinkt dan het is).
Vanmiddag en vanavond hebben een aantal klasgenoten en ik een American Party gehouden, n.a.v. van MAD. Iedereen had wat te eten meegenomen. Het was heerlijk! Ondertussen lekker kletsen, spelletjes spelen, lachen en lol hebben. God heeft mij een dag van overvloed gegeven!

Geniet dus, beste vriend, van je jonge jaren, haal je hart op aan de dagen van je jeugd. Volg de wegen die je hart wil gaan, gun je ogen wat ze wensen. En onthoud bij alles wat je doet dat God je aan zijn oordeel onderwerpt.

{Prediker 11:9}

Van gepest naar geliefd - dag 10

Psalm 56
Voor de koorleider. Op de wijs van Een roerloze duif in de verte. Van David, een stil gebed, toen de Filistijnen hem in Gat hadden gegrepen.

Wees mij genadig, God, want ze bedreigen mij,
de hele dag bestoken en bestrijden ze mij.
Mijn tegenstanders bedreigen mij, heel de dag,
en bestrijden mij vanuit hun hoge vesting.

In mijn bangste uur vertrouw ik op u.
Op God, wiens woord ik prijs,
op God vertrouw ik, angst ken ik niet,
wat kan een sterveling mij aandoen?

Hun woorden krenken mij de hele dag,
tegen mij zijn hun boze plannen gericht.
Ze wachten hun kans af
en bespieden mijn gangen,
loerend op mijn leven.
Gaan zij hun straf ontlopen?
Toon uw toorn, God, en sla dat volk neer!

Mijn omzwervingen hebt u opgetekend,
vang mijn tranen op in uw kruik.
Staat het niet alles in uw boek?
In het uur dat ik u aanroep wijken mijn vijanden,
want dit weet ik: God staat mij terzijde.

Op God, wiens woord ik prijs,
op de HEER, wiens woord ik prijs,
op God vertrouw ik, angst ken ik niet,
wat kan een mens mij aandoen?
Aan u, God, heb ik geloften gedaan,
met dankoffers wil ik u betalen,
u hebt mijn leven aan de dood ontrukt,
mijn voet voor struikelen behoed.
Nu kan ik wandelen onder Gods hoede
in het licht van het leven.

Pesten. Een vreselijk woord, het liefst zou ik het verbannen maar daarmee is het verschijnsel niet weg. De afgelopen tijd was het veel in het nieuws, jonge mensen die zelfmoord plegen omdat ze niet meer weten hoe het verder moet. Vreselijk vind ik dat! Hoe benauwd moet het leven van die kinderen, want dat zijn het, zijn geweest. Ik heb zelf meegemaakt hoe het is om gepest te worden, het heeft mij bij niet heel veel littekens achtergelaten omdat ik diezelfde tijd een tante erg ziek was en dat meer indruk op mij maakte. Maar ik merk wel dat ik kritisch ben over mijzelf. Het pesten heeft er (onder andere) voor gezorgd dat ik de lat hoog leg. En je vertrouwt mensen niet zomaar. Ik wilde het van mensen eerst maar eens zien als ze wat aan mij beloofden, of ze daadwerkelijk deden wat ze zeggen.
Daar wil ik de link met God en geloven maken. Want God doet wat Hij zegt en wat Hij beloofd. En die trouw heb ik gemerkt in mijn leven. Oh en het is zo moeilijk om je daar aan vast te houden als het leven door je handen lijkt te glippen. Maar als God naast je is, wie zou jou dan wat aan kunnen doen? NIEMAND. Jij, ja echt, jij bent het oogappeltje van God. Hij is gek op jou. Hij wil niets liever dat je ziet waar je voor gemaakt bent. Niet om gepest te worden. Niet om geslagen te worden. Niet om geschopt te worden.
Ja wat dan wel? denk je misschien. Ik zou zeggen: Ga op zoek! God strekt Zijn hand naar je uit om je mee te nemen naar de wonderlijke wereld. Je ontmoet mensen die oneindig van je houden, die je ervaren als een geschenk uit de hemel. Je mag ervaren waar jij goed in bent. En er wacht nog zoveel meer op jou. Nieuwsgierig? Je weet wat je moet doen :)

Goede vrienden - dag 9

Bezoek een vriend alleen zo nu en dan, anders word je hem te veel en gaat hij je haten.

Je zult mij misschien niet geloven, maar deze tekst staat serieus in de Bijbel (Spreuken 25:17). Ik dacht eerst: Ja hoor, lekker dan. Maar toen ik het even liet bezinken snapte ik ook wel een beetje waarom. Want soms kan een vriendschap juist heel waardevol zijn als je niet continu met elkaar in contact staat. Tegenwoordig spreek je elkaar (meerdere keren) elke dag. Ik krijg dan wel eens het gevoel dat ik niets meer te vertellen heb, het wordt een beetje oppervlakkig. Maar juist met die mensen die ik zo af en toe zie heb ik een band waar ik mij steeds weer over verras. Ook al zie ik zie niet vaak, de vriendschap is er nog steeds. Dat vind ik zo mooi. En ik weet dat als er iets is dat ik altijd bij ze terecht kan. En dat zijn de mooie vriendschappen. Niet continu met elkaar in contact. Maar als er iets is, mooi en minder mooie momenten, dan kan je bij ze terecht. Ze delen in vreugde en verdriet. 

Wie is jouw vriend? - dag 8

Vandaag is de 2e lijdenszondag. Make A Difference heeft deze week allemaal acties met vrienden. De actie voor vandaag is dan ook: Bid voor elke van je vrienden apart. Wauw, toen ik dat las kreeg ik kippenvel. Wat zou het mooi zijn als iedereen voor zijn of haar vrienden bidt vanavond!

Maar waarom zijn vrienden zo belangrijk en wat zegt de Bijbel daarover?

* David en Jonathan

Een heel belangrijk kenmerk van de vriendschap tussen David en Jonathan is dat ze voor elkaar kiezen. En dat was zeker niet gemakkelijk. Saul, de vader van Jonathan, haatte David. Kiezen voor David betekende voor Jonathan kiezen tegen zijn vader. Kiezen voor een vriendschap betekent soms dat anderen je zullen veroordelen en verwerpen. Wat bijzonder dat Jonathan kiest voor een vriendschap met David. Jonathan was immers de zoon van de koning en David was een simpele schaapherder. Vriendschap kijkt niet naar uiterlijke dingen, maar ziet het innerlijk.

Er is nog een heel merkwaardig kenmerk aan de vriendschap tussen Jonathan en David. Jonathan wist diep in zijn hart, dat God David had uitgekozen om koning van Israël te worden. Voor Jonathan moet dit niet gemakkelijk zijn geweest omdat hij als oudste zoon van de koning normaal de opvolger van zijn vader zou zijn. Maar Jonathan kiest niet voor zijn eigen belang, alhoewel hij de kroonprins is, hij kiest ervoor om zijn vriend David te helpen en te beschermen tegen de haat van zijn vader. (http://jesusinsite.wordpress.com/bijbelstudies/studie-per-thema/vriendschap/) 

* Job

Ik vind zelf het verhaal van Job maar ingewikkeld. Hij moet een vreselijke weg gaan en dan heb je ook de vrienden nog. Job is heel opstandig tegen zijn vrienden, hij is het totaal niet eens! Hij zegt dan ook dat ze beter kunnen zwijgen. 

Volgens mij heeft Job uiteindelijk wel wat gehad aan zijn vrienden, maar dat durf ik niet met zekerheid te zeggen. Misschien dat iemand daarbij kan helpen?

* Daniël 

Ook dat is zo'n bijzonder verhaal waarin ik mij eigenlijk nog eens wil verdiepen. Daniël en zijn vrienden hebben heel wat confrontaties met koning Nebukadnessar. Dat moet niet makkelijk zijn geweest. Toch blijven ze de Heer trouw. 

* de man en de vrienden

Misschien ken je het verhaal wel van de man die niet kon lopen en die door zijn vrienden bij Jezus wordt gebracht. Wat een vriendendienst! Ze hebben een hart voor hem, ze willen dat hij ook kan lopen en niet weerhoud hen ervan om hem bij Jezus te krijgen! 

Dit zijn zo vier voorbeelden van verhalen uit de Bijbel over vrienden en er zijn er nog meer. Het mooie aan deze vier verhalen is de standvastigheid van die vriendschappen. Ze gaan er met elkaar helemaal voor. Ze laten elkaar niet in de steek en vertrouwen daarbij op God. Ik denk dat dat ook een mooie basis is voor een vriendschap. Gefundeerd op God. 

Het mooie is dat Jezus ons ook zijn vrienden noemt. Wij mogen vriend zijn van Hem die Zijn leven aan ons gaf. Wil jij dat wel? Of is dat teveel eer? En wat leert Jezus ons over vrienden? Hoe is Hij jouw vriend? Wie ervaar jij als vriend? Ik ga daar van de week maar eens over na denken. En ik ken jullie misschien niet, weet ik niet dat jij dit leest, ook voor jou zal ik bidden, als "onbekende" vriend. 

Ik heb jullie liefgehad, zoals de Vader mij heeft liefgehad. 

Blijf in mijn liefde: je blijft in mijn liefde als je je aan mijn geboden houdt, 

zoals ik me ook aan de geboden van mijn Vader gehouden heb en in zijn liefde blijf. 

Dit zeg ik tegen jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn. 

Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals ik jullie heb liefgehad. 

Er is geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden. 

Jullie zijn mijn vrienden wanneer je doet wat ik zeg. 

Ik noem jullie geen slaven meer, want een slaaf weet niet wat zijn meester doet; 

vrienden noem ik jullie, omdat ik alles wat ik van de Vader heb gehoord, 

aan jullie bekendgemaakt heb. 

Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar ik jullie, 

en ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht. 

Wat je de Vader in mijn naam vraagt, zal hij je geven. 

Dit draag ik jullie op: heb elkaar lief.

{Johannes 15:9-17}

Beautiful things - Dag 7

'De Heer, die de schepper van hemel en aarde is en wiens naam Here is, zegt: vraag Mij en Ik zal u enkele wonderlijke geheimen vertellen.' Jeremia 33:2-3

"Het leven is mooi", dat hoor ik mensen wel eens zeggen. Ik heb mij wel eens afgevraagd: zijn die mensen blind? Zien ze niet hoeveel ellende er is, misschien in je persoonlijk leven, of anders wel in de wereld. Er gaat volgens mij geen dag voorbij zonder dat iemand op deze wereld huilt. Huilt van pijn, verdriet, angst of boosheid. Ik besef tegelijk ook dat er naast al dat verdriet ook genoeg is om blij mee te zijn, dat een glimlach op jou of mijn gezicht tovert.
Ik las net deze tekst van een liedje, Beautiful things van Gungor.

All this pain

I wonder if I’ll ever find my way

I wonder if my life could really change at all

All this earth

Could all that is lost ever be found

Could a garden come up from this ground at all

You make beautiful things

You make beautiful things out of the dust

You make beautiful things

You make beautiful things out of us

All around

Hope is springing up from this old ground

Out of chaos life is being found in You

You make beautiful things

You make beautiful things out of the dust

You make beautiful things

You make beautiful things out of us

Het past zo mooi bij het Paasverhaal. Als Jezus niet aan het kruis was gestorven was er geen enkele reden om te kunnen lachen. Door Zijn dood mogen wij een stukje paradijs op aarde ervaren. Voorwaarde: je moet het wel willen zien. Er zijn genoeg dingen om op te noemen die lelijk zijn of waar we niet tevreden mee zijn. De kunst is om te kijken wat juist wel mooi is, wat jij mooi vindt. En als je iets hebt waar je niet tevreden mee bent, kijk dan of jij het kan veranderen. Kan het: mooi, ga er mee aan de slag! Kan het niet? Dan hoef je er ook niets aan te doen. Het belangrijkste in al die dingen: luister naar God en wees jezelf!

Jouw blik - dag 5

Waar droom jij van? Welk doel of misschien doelen heb jij voor ogen?
Als mensen dat aan mij vragen vind ik het moeilijk om daar een antwoord op te geven. Niet dat ik niks kan verzinnen wat ik graag zou willen doen of worden. Alleen heb ik gemerkt in mijn leven dat het niet aan mij is wat er gebeurd aan mij leven. Natuurlijk maak ik mijn keuzes, maar ik kan het totaalplaatje niet overzien.
Zoals drie jaar geleden. Ik wist toen niet dat mijn familie en ik te horen zouden krijgen dat mijn moeder kanker had. Het was gewoon februari, er werd toegeleefd naar andere activiteiten. Met ziek zijn had ik absoluut geen rekening gehouden. Dat heeft mij en mijn gezin er niet van weerhouden om door te gaan met ons leven, te strijden, te genieten. De eerste dagen zit je nog in onzekerheid, de eerste maand zelfs. Het kwam als een bom, maar iemand vertrouwde mij toe: God heeft een plan! Wie dat was weet ik niet meer, maar ik zal die woorden nooit vergeten!
Dat plan komt niet altijd overeen met onze wegen die wij bedacht hebben. Er zijn nog meer dingen gebeurd in mijn leven die ik niet voorzien had. Nu weet ik: wat moest gebeuren is gebeurd. God heeft een plan!
Maar wat is dat plan dan, zul je je afvragen. Ik kan je daar geen antwoord op geven. Expres schrijf ik niet: ik kan je daar helaas geen antwoord op geven. Want ik weet dat mijn antwoord het niet haalt bij het antwoord dat God jou zal geven. Dat betekend niet dat het antwoord direct zichtbaar is. En dat maakt het juist zo moeilijk. Ik merk dat het bij mij direct heel veel vragen oproept. Ik denk dat het het beste is om het in Zijn handen te leggen, je mag erop vertrouwen dat Hij doet wat goed is in het totaalplaatje dat Hij ziet.
Je vraagt je misschien af hoe ik kom bij dit stukje. Ik lees deze dagen een boekje dat speciaal is voor de tijd voor Pasen. Het ging toen over een vers uit de Bijbel dat mij aansprak, zo'n tekst waar voor mijn gevoel overheen wordt gelezen. In die tekst zitten zoveel leerpunten:

Toen de tijd naderde dat Jezus van de aarde zou worden weggenomen, ging hij vastberaden op weg naar Jeruzalem. {Lucas 9:51}

Ik merk dat ik heel snel beïnvloed kan worden door mijn omgeving, dat ik eigenlijk doe wat zij willen maar niet naar mijzelf luister. Jezus daarentegen gaat Zijn weg. Hij luistert naar de weg die Zijn Vader voor Hem uitgestippeld is. Jezus weet dat dat geen gemakkelijk route zal zijn, dat weerhoudt Hem er niet van om het toch te lopen. Hij twijfelt niet maar is vastberaden. Vraag jezelf eens af: als jij eenmaal een keuze hebt gemaakt, twijfel je er dan nog aan? Dat je op weg bent en je toch afvraagt of het juist is/was? Maar als wij geloven dat God doet wat goed voor ons is, waarom zouden wij dan nog twijfelen? Waarom laten we ons afleiden door onze omgeving? Waarom vergeten we de blik gericht te houden op Hem? Het zijn vragen die door mijn hoofd spookt. 

Deze tijd naar Pasen wil ik gebruiken om te leren de blik gericht te houden op Hem, want ik weet dat ik meer niet nodig heb. En ik weet dat, ondanks wat ik allemaal uithaal, Zijn blik altijd op mij rust:

Het oog van de HEER rust op de rechtvaardigen,

zijn oor luistert naar hun hulpgeroep.

 De HEER hoort de kreten van de rechtvaardigen,
hij bevrijdt hen uit de nood,
gebroken mensen is de HEER nabij,
hij redt wie zwaar wordt getroffen.
{Psalm 34: 16, 18-19}

Liefdevolle genade - dag 4

Ruzie. Wij mensen verschillen vaak van mening. Met de één kan je het er prima over hebben, bij de ander moet je het heel voorzichtig brengen want anders gaat het helemaal fout. Ik merk dat ruzie vaak ook ontstaat, niet alleen door een meningsverschil, maar doordat we elkaar niet begrijpen. Het lijkt wel alsof we niet de tijd nemen om rustig na te denken, maar ineens is het helemaal mis.
Hoe vaak verschil ik wel niet van mening met God? Je hebt momenten in je leven dat je werkelijk niet snapt wat er gebeurd. Ik heb het zelf meegemaakt dat ik na drie jaar pas door had waarom er iets gebeurd was. Al die tijd had ik een haat-liefde verhouding met God. Ik wist dat Hij voor mij zorgde, maar ik snapte gewoon niet waarom Hij dát had toe kunnen laten in mijn leven. Inmiddels weet ik wel beter. En op die momenten dat ik het besef waarom dat moest gebeuren kom ik tot Hem. Om vergeving te vragen. Omdat ik niet durfde vertrouwen op Zijn belofte: "Ik ben met jullie tot aan de voltooiing van deze wereld".
Vergeving vragen is niets licht en makkelijk. Ik merk dat ik het soms heel moeilijk vind om met bepaalde dingen bij God te komen, om welke reden dan ook. Bepaalde gevoelens zijn dan zo sterk. Maar toch weet ik dat ik veilig ben bij Hem en dat ik dat bij geen andere God zal vinden. Hij houdt enorm van jou en mij. Hij wilt dat we komen met onze tekorten en dankbaarheid. Ik weet dat ik niet bang hoef te zijn, want Hij kijkt mij met liefdevolle ogen aan en brengt mij genade door Zijn Zoon die voor jou en mij aan het kruis is gestorven.
Het mooi is dat wij dat ook mogen uitstralen naar onze omgeving. Heb je een meningsverschil met iemand? Loopt het uit op een ruzie? Vraag God om hulp en vergeving en maak het goed!

Waar is een God als U, Die de zonden van de overlevenden van Zijn volk vergeeft? U kunt niet voor eeuwig boos blijven op Uw volk, want U houdt ervan genadig te zijn.

{Micha 7:18}

Op wie wil jij lijken? - Dag 3

Geloven is zeker zijn van de dingen waar je op hoopt, 
ervan overtuigd zijn dat wat je niet ziet, toch bestaat.  
Om hun geloof werden de mensen uit oude tijden met ere vermeld.
Door ons geloof weten wij dat het heelal gemaakt is door het woord van God 
en dat het zichtbare ontstaan is uit het onzichtbare.
Door zijn geloof heeft Abel God een offer gebracht dat beter was dan dat van Kaïn. 
Om zijn geloof verklaarde God hem rechtvaardig en aanvaardde hij zijn gaven. 
Door zijn geloof blijft Abel spreken, ook na zijn dood. 
Door zijn geloof werd Henoch in de hemel opgenomen 
en bleef de dood hem bespaard: hij was er niet meer, want God had hem weggenomen. 
De Schrift getuigt dat hij, voor hij werd weggenomen, leefde zoals God het graag ziet. 
En zonder geloof is dat onmogelijk. 
Wie God wil naderen moet geloven dat hij bestaat en dat hij beloont wie hem zoeken.
Door zijn geloof begreep Noach Gods waarschuwing 
voor gebeurtenissen die nog niet te voorzien waren. 
Gehoorzaam bouwde hij een ark waarin hij en zijn gezin werden gered. 
Hierdoor heeft hij de wereld veroordeeld en zelf gerechtigheid verkregen die voortkomt uit het geloof.
Door zijn geloof gaf Abraham gehoor aan de oproep van God, 
en trok hij weg naar een land dat God voor hem en zijn nageslacht bestemd had. 
Hij trok weg zonder te weten waarheen. 
Door zijn geloof leefde hij als vreemdeling in het land dat hem beloofd was. 
Hij woonde er in tenten, evenals Isaak en Jakob, die dezelfde belofte gekregen hadden. 
Want hij zag uit naar de stad met de hechte fundamenten, 
de stad waarvan God de ontwerper en de bouwmeester is. 
Door haar geloof heeft Sara, die onvruchtbaar was, 
de kracht gekregen om zwanger te worden, ondanks haar hoge leeftijd. 
Zij geloofde dat God zijn woord zou houden. 
Daarom ook is één man, en nog wel iemand wiens levenskrachten waren uitgeblust, 
de vader van een nageslacht geworden dat zo talrijk is als de sterren aan de hemel e
n zo ontelbaar als de zandkorrels aan het strand van de zee.
In geloof zijn zij allen gestorven, zonder te krijgen wat God hun beloofd had. 
Maar uit de verte hebben ze het gezien en begroet. 
Ze zijn ervoor uitgekomen, dat ze op aarde vreemdelingen waren, tijdelijke bewoners.
{Hebreeën 11:1-13}

Vanochtend las ik dit stuk uit de Bijbel en net las ik het weer. In dertien verzen staat zoveel! Ik heb wel eens het gevoel alsof God het werkelijk voorleest aan mij. Zo indringend. Dat komt denk ik ook met welke gedachte ik deze tekst las. Ik zou zeggen, lees het nog een keer en bedenk op wie jij zou willen lijken.
Ik weet nog op welke juf ik wilde lijken, zij heeft zoveel indruk op mij gemaakt. En later ook, kwamen er mensen in mijn leven die iets in zich hadden wat ik ook graag zou willen hebben. Een hechte band met God, vol vertrouwen. Ik durf te zeggen dat de band met God de laatste jaren steeds sterker is geworden. En dat heeft ervoor gezorgd dat ik graag op Jezus wil lijken. Steeds als ik dat zeg of schrijf besef ik ook wat voor onmogelijke taak dat is. Daarom vind ik dit stuk uit de Bijbel zo geweldig mooi. God geeft ons voorbeelden, mensen met dilemma's die wij kennen. Wat ook zo in ons dagelijks leven zou kunnen spelen.
* Wie kent de rivaliteit in het gezin niet? Eentje moet en zal de beste zijn. Maakt het voor God verschil of je de beste, de oudste, de knapste of wat dan ook bent? Nee! Het gaat om je geloof. (Abel)
* Henoch, wat heb ik een respect voor die man. In de Bijbel staat dat hij wandelde met God en dat is iets unieks.
* Noach kreeg een belachelijke opdracht. Een enorme boot bouwen, terwijl er nog geen eens zoveel water was. Ik zou God voor gek verklaren. Ik twijfel of ik het wel serieus zou hebben genomen. Maar Noach, hij bouwde en luisterde naar God. Hij vertrouwde op God en wist dat God hem niet zomaar deze opdracht had gegeven.
* Wat moet het moeilijk zijn geweest voor Abraham. Om te vertrekken van de plek waar je zoveel tijd heeft geleefd. Om alles achter te laten en niet terug te kijken(denk aan de vrouw van Lot, die dat niet kon). Daarnaast kreeg hij nog een geweldige belofte van God. Een enorm nageslacht, terwijl hij en zijn vrouw geen kinderen konden krijgen. Door zijn geloof wist hij en mocht hij zeker weten dat God een plan had.
* Sara moet een enorm verdriet hebben gehad dat zij geen kinderen kon krijgen. Ik denk dat kinderen krijgen voor veel mensen wel een stukje status geeft. Ziet God jou voor minder aan als jij als vrouw geen kind hebt gekregen?

Op wie van deze vijf zou jij willen lijken? En wat zorgt dat je zo graag op hem of haar wilt lijken?
Ook jij hebt dit leven in geloof zoveel te bieden! Luister naar Gods stem, soms fluisteringen, soms geroep. Kijk waar jij het verschil kan maken en vruchten van God voor kunt brengen.

Let it go - dag 2

Toen je net leerde lopen ben je waarschijnlijk ook vaak gevallen. Toen je naar school ging heb je vast wel een keer in je vinger geknipt of met de prikpen geprikt. Na hard oefenen met pappa en mamma kreeg je A en B zwemdiploma, trots staan ze aan de kant te joelen. Toen je eindelijk op voetbal mocht heb je allicht keihard een bal tegen je aan gekregen maar werd je ook kampioen met je team.

Zo maar een paar opties wat kan gebeuren in het leven. Er zijn er oneindig veel te noemen. Al die ervaringen nemen we met ons mee. We worden er wijzer van. De bekende rugzak wordt volgestopt met al die momenten en ervaringen. Hoe bewust stop jij het erin?
Als je op vakantie gaat, gooi je dan ook zo al je kleren in de koffer, misschien dat het van pas kan komen? Of kijk je eerst wat je meeneemt?
Ik zelf was mij nooit bewust van dat wat ik meenam in mijn rugzak. Gevolg was dat ik met een loodzware rugzak door het leven ging. Ik kan je vertellen: het sloopt! Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ik het niet alleen hoefde te sjouwen. Jezus is bij mij, elke stap die ik zet. Nog beter was dat ik tot de conclusie kwam dat ik niet alles mee moest/hoefde te sjouwen. Nou ja, beter.. Het was en is nog steeds een hele strijd. Want met alles in die rugzak heb je een band. Sommige dingen wegen niet veel, dat zijn vaak de dingen waar ik blij mee ben en trots op ben. De zware, soms loodzware dingen zijn vaak de negatieve zaken. Het stomme is dat ik mij daar toch aan vast bleef klampen. Ik kon er geen afscheid van nemen, ik kon het niet loslaten. Het geeft je een -onveilige- basis. Je hebt tenminste nog íéts om op te staan. Terwijl ik diep van binnen wist dat het veel beter was als ik dat los zou laten, ik zou er iets veel beters voor terugkrijgen, in ieder geval minder gewicht op mijn rug. Het is eng om dat, ook al is het onveilig, los te laten. Maar wat dan? En hoe moet het verder? En is het dan wel beter? Het zijn vragen die door mijn hoofd spookten.
Ik merk dat het goed is om regelmatig mijn rugzak door te spitten en te kijken of dat wat er in zit nog wel een functie heeft. Het is soms beter om sommige dingen achter te laten. Je weet natuurlijk niet wat er in je leven zal gaan gebeuren. Onthoud dan wat je geleerd heb van de ervaring.
Op elk moment van je leven mag je vertrouwen op God. Hij is bij je en ziet alles wat er gebeurd. Daarbij vind ik twee teksten heel mooi. Eentje is uit Spreuken 16, vers 1 tot en met 3. En eentje van een liedje van Michael W Smith: one more time.

Een mens stelt zich veel vragen,

de HEER geeft het antwoord.

Een mens kiest in zijn eigen ogen altijd de juiste weg,

de HEER toetst wat hem innerlijk beweegt.

Vertrouw bij je werk op de HEER,

en je plannen zullen slagen.

{Spreuken 16:3}

This is what you're made for

Standing in the downpour

Knowing that the sun will shine

Forget what lies behind you

Heaven walks beside you

You got to give it one more try

One more time

{One more time - Michael W Smith}

Kom naar mij - dag 1

Vandaag is de eerste zondag in de lijdenstijd. Vanaf vandaag doe ik elke dag een actie om stil te staan bij Pasen. De actie voor vandaag was het op bezoek gaan bij een opa of oma en een spelletje doen. Ik heb gekozen om vanavond bij mijn oudtante op bezoek te gaan en heerlijk te gaan rummikubben(en ik ben dik verslagen, maar daar hebben we het niet over..). Heerlijk om gewoon zo even bij iemand op bezoek te gaan. Gewoon gezellig kletsen over van alles en nog wat. Tegelijk leer ik ook weer veel, na tachtig jaar heb je heel wat levenswijsheid opgebouwd.
Ik vind het vaak ontspannend om bij zo'n oudtante op bezoek te gaan. Geen haast, alles op eigen tempo en niemand die zich eraan stoort. Ik heb soms wel eens moeite om het tempo in het dagelijks leven vol te houden. Het gaat soms allemaal zo snel en je krijgt zoveel prikkels binnen(en ik heb daar juist de meeste last van). 's Avonds, als ik op bed lig, dan stuitert mijn hoofd nog helemaal na van alle indrukken die ik die dag opgedaan heb. Helemaal kapot. En dat niet alleen. In alle haast duw je mensen op zij, zie je mensen over het hoofd, heb je geen aandacht voor je medemens. Ik kan mij daar wel eens schuldig over voelen. Want waar maken we ons zo druk om? Soms snap ik het niet.
En dan zit je op een dag als vandaag, zondag, twee keer in de kerk. En twee keer over wordt er één tekst geciteerd. Voor mij een signaal. Even een pas op de plaats. Ik hoef het niet alleen te doen.

Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden,  want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’

Terwijl ik de tekst diep tot mij door laat dringen, voel ik de rust en de liefde die God voor mij heeft. Een rust die elke dag weer opnieuw mag ervaren door tijd te nemen voor Hem. Te zien wat Hij geeft. Vandaag een oudtante met levenswijsheid en een Bijbeltekst die mij stilzet.

MAKE A DIFFERENCE

Al een paar jaar heb ik steeds het voornemen om mee te doen met deze actie: Make A Difference. En steeds kwam ik er te laat achter. Nu ben ik op tijd! Aanstaande zondag begint de actie. Zeven weken, elke dag een actie om bewuster toe te leven naar Pasen. Daarnaast lees ik een boekje met overdenkingen voor de 40dagentijd: op weg naar Jeruzalem.
Waarom? Nou, gewoon. Zoals het boekje schrijft:
Hou van je naaste
Verander je omgeving
Leef met God! 

proppie!

Ja! De afgelopen dagen flink in spanning gezeten.. Had ik de herkansing goed gemaakt of toch niet. Zou ik mijn P hebben, ja of nee. Vandaag kwam het verlossende bericht dat ik mijn Propedeuse binnen heb! 

ME = HAPPY! 

Taizé

Afgelopen weekend ben ik heerlijk bij mijn zus geweest. Lekker onbeperkt kletsen, puzzelen, in bed blijven liggen. Lekkere ontbijten, de stad induiken en gezellig samen zijn.
Ook ben ik afgelopen zondagavond met haar naar een Taizé-vesper geweest. Ik had er ooit wel van gehoord, maar geen idee wat het precies was.
We zaten in een heel schattig en klein kerkje, waar we met twintig mensen zaten. Bij binnenkomst werd er prachtig op een piano gespeeld. Ogen dicht een gewoon meegaan met de het geluid. Ik merkte echt dat ik helemaal tot rust kwam. Dat maakte dat bekende bijbelteksten ineens heel anders overkwamen. Liederen die gezongen werden een plekje vonden in mijn hart.

Zoals dit lied, ze zingen constant hetzelfde, maar dat maakt het zó mooi!