Het geven van complimenten kan ik op zich wel, maar bij sommige mensen weet ik gewoon niet wat ik moet zeggen. Er is altijd wel iets te verzinnen, maar ik wil het wel met een oprecht hart doen. Ik ben dan ook gestopt met complimenten geven over dingen die ik eigenlijk helemaal niet mooi vind. Zoals (voorbeeld) een vriendin nieuwe kleren aan heeft die absoluut mijn stijl niet zijn, zal ik niet zeggen dat ik het mooi vind. Ik zal eerder zeggen dat ik zie het nieuw is en dat het bijvoorbeeld leuk bij haar staat.
Voor mijzelf heb ik zoiets dat als ik een compliment geef, dat ik er wel achter moet staan.
Wat ik ook wel interessant vind is het complimenten geven aan jezelf. Daar ben ik helemaal niet zo van. Ik durf best te zeggen waar ik goed in ben. Maar om nou echt te zeggen tegen mezelf: Joh, dat heb je goed gedaan! Nee, eerlijk gezegd doe ik dat niet. En waarom niet? Ik denk dat het met ideaalbeelden te maken heeft. En als ik de tekst lees op de afbeelding, dan sla ik mijzelf voor mijn hoofd. Ik hoef niet meer te zijn dan ik ben(dat geldt ook voor jou). Want er is maar één ding dat telt en dat is God. Hij wilt je overladen met complimenten en het mooie is dat Hij dat ook via mensen op aarde doet. Ik ga maar eens luisteren naar andere mensen en naar mijzelf en dank je wel zeggen op de complimenten die ze mij geven. Want ik besef dat het niet zomaar woorden zijn.
Here, ik zal uw naam eren en prijzen,
want U bent mijn God,
U doet zulke wonderbaarlijke dingen!
U hebt uw plannen lang geleden vastgesteld
en nu hebt U ze uitgevoerd,
precies zoals U zich had voorgenomen.
{Jesaja 25:1}
Geen opmerkingen:
Een reactie posten