Van gepest naar geliefd - dag 10

Psalm 56
Voor de koorleider. Op de wijs van Een roerloze duif in de verte. Van David, een stil gebed, toen de Filistijnen hem in Gat hadden gegrepen.

Wees mij genadig, God, want ze bedreigen mij,
de hele dag bestoken en bestrijden ze mij.
Mijn tegenstanders bedreigen mij, heel de dag,
en bestrijden mij vanuit hun hoge vesting.

In mijn bangste uur vertrouw ik op u.
Op God, wiens woord ik prijs,
op God vertrouw ik, angst ken ik niet,
wat kan een sterveling mij aandoen?

Hun woorden krenken mij de hele dag,
tegen mij zijn hun boze plannen gericht.
Ze wachten hun kans af
en bespieden mijn gangen,
loerend op mijn leven.
Gaan zij hun straf ontlopen?
Toon uw toorn, God, en sla dat volk neer!

Mijn omzwervingen hebt u opgetekend,
vang mijn tranen op in uw kruik.
Staat het niet alles in uw boek?
In het uur dat ik u aanroep wijken mijn vijanden,
want dit weet ik: God staat mij terzijde.

Op God, wiens woord ik prijs,
op de HEER, wiens woord ik prijs,
op God vertrouw ik, angst ken ik niet,
wat kan een mens mij aandoen?
Aan u, God, heb ik geloften gedaan,
met dankoffers wil ik u betalen,
u hebt mijn leven aan de dood ontrukt,
mijn voet voor struikelen behoed.
Nu kan ik wandelen onder Gods hoede
in het licht van het leven.

Pesten. Een vreselijk woord, het liefst zou ik het verbannen maar daarmee is het verschijnsel niet weg. De afgelopen tijd was het veel in het nieuws, jonge mensen die zelfmoord plegen omdat ze niet meer weten hoe het verder moet. Vreselijk vind ik dat! Hoe benauwd moet het leven van die kinderen, want dat zijn het, zijn geweest. Ik heb zelf meegemaakt hoe het is om gepest te worden, het heeft mij bij niet heel veel littekens achtergelaten omdat ik diezelfde tijd een tante erg ziek was en dat meer indruk op mij maakte. Maar ik merk wel dat ik kritisch ben over mijzelf. Het pesten heeft er (onder andere) voor gezorgd dat ik de lat hoog leg. En je vertrouwt mensen niet zomaar. Ik wilde het van mensen eerst maar eens zien als ze wat aan mij beloofden, of ze daadwerkelijk deden wat ze zeggen.
Daar wil ik de link met God en geloven maken. Want God doet wat Hij zegt en wat Hij beloofd. En die trouw heb ik gemerkt in mijn leven. Oh en het is zo moeilijk om je daar aan vast te houden als het leven door je handen lijkt te glippen. Maar als God naast je is, wie zou jou dan wat aan kunnen doen? NIEMAND. Jij, ja echt, jij bent het oogappeltje van God. Hij is gek op jou. Hij wil niets liever dat je ziet waar je voor gemaakt bent. Niet om gepest te worden. Niet om geslagen te worden. Niet om geschopt te worden.
Ja wat dan wel? denk je misschien. Ik zou zeggen: Ga op zoek! God strekt Zijn hand naar je uit om je mee te nemen naar de wonderlijke wereld. Je ontmoet mensen die oneindig van je houden, die je ervaren als een geschenk uit de hemel. Je mag ervaren waar jij goed in bent. En er wacht nog zoveel meer op jou. Nieuwsgierig? Je weet wat je moet doen :)