Bezoek een vriend alleen zo nu en dan, anders word je hem te veel en gaat hij je haten.
Je zult mij misschien niet geloven, maar deze tekst staat serieus in de Bijbel (Spreuken 25:17). Ik dacht eerst: Ja hoor, lekker dan. Maar toen ik het even liet bezinken snapte ik ook wel een beetje waarom. Want soms kan een vriendschap juist heel waardevol zijn als je niet continu met elkaar in contact staat. Tegenwoordig spreek je elkaar (meerdere keren) elke dag. Ik krijg dan wel eens het gevoel dat ik niets meer te vertellen heb, het wordt een beetje oppervlakkig. Maar juist met die mensen die ik zo af en toe zie heb ik een band waar ik mij steeds weer over verras. Ook al zie ik zie niet vaak, de vriendschap is er nog steeds. Dat vind ik zo mooi. En ik weet dat als er iets is dat ik altijd bij ze terecht kan. En dat zijn de mooie vriendschappen. Niet continu met elkaar in contact. Maar als er iets is, mooi en minder mooie momenten, dan kan je bij ze terecht. Ze delen in vreugde en verdriet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten