Deze tweet lees ik net op twitter. En het raakt iets in mij.
Vanmiddag heb ik met mijn kleuters een les gedaan met betrekking tot sociaal emotionele ontwikkeling. Ik heb een boekje gelezen over het lelijke jonge eendje, zoek het maar eens op, het is een geweldig boek!
We gingen met elkaar kijken hoe iedereen eruit zag en wat we mooi vonden aan elkaar, wat iedereen heeft en wat misschien anders is.
Kinderen zijn nogal hard. Ze zeggen waar het op staat. Daar kunnen kinderen door gekwetst worden. Door deze les heb ik geprobeerd om ze aardige dingen tegen elkaar te laten zeggen. Ze begonnen met de zin: "Ik zie...." Dan spreek je geen oordeel meer uit, maar meer een feit. Zelfs kinderen die normaal niet zoveel durven te zeggen, zeiden tegen een ander kind iets(soms ook nog met een compliment en dan die stralende gezichten, geweldig!).
Ook in de "volwassenwereld" zijn we hard voor elkaar. Ik merk dat ik soms sneller kan oordelen dan te denken. Toen ik mij daar bewust van werd, en dat ik niet alleen mensen daarmee pijn kan doen, maar ook God, vond ik het vreselijk. Zo snel gebeurd het, ik besefte soms half niet wat ik deed. Zoals ik die mensen behandelde, net zo behandelde ik Jezus. Vre-se-lijk! En dan te bedenken wat Hij voor mij gedaan heeft.. Ik kan het niet geloven! Het zet mij echt aan het denken.
We believe that Your grace is stronger
Than all our faults and failures
We believe that Your love
Is deeper than our hearts can fathom
So could we live like this
And shine in all the world
Could we live like this?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten