Heerlijk, de lente komt eraan. Komende week beloven er een paar mooie lentedagen te komen. Dit jaar snak ik echt naar de lente. Kan ik heerlijk mijn raam opendoen, de vogels horen fluiten, met blote voeten in huis lopen, de zonnestralen oppikken en genieten van al het nieuwe leven. En zodra de lente begint vind ik het ook weer heerlijk om een stuk te wandelen, heerlijk de polder in. Vijfenveertig minuten genieten van het groene landschap, de vogels die voorbij vliegen, de zon die tintelt op mijn huid en de lammetjes die huppelen door het weiland. Het zet mij stil bij die grote, geweldige schepping. En als ik dan in de polder loop komt mij vaak één psalm binnen, psalm 8:
HEER, onze Heer,
hoe machtig is uw naam
op heel de aarde.
U die aan de hemel uw luister toont –
met de stemmen van kinderen en zuigelingen
bouwt u een macht op tegen uw vijanden
om hun wraak en verzet te breken.
Zie ik de hemel, het werk van uw vingers,
de maan en de sterren door u daar bevestigd,
wat is dan de sterveling dat u aan hem denkt,
het mensenkind dat u naar hem omziet?
U hebt hem bijna een god gemaakt,
hem gekroond met glans en glorie,
hem toevertrouwd het werk van uw handen
en alles aan zijn voeten gelegd:
schapen, geiten, al het vee,
en ook de dieren van het veld,
de vogels aan de hemel, de vissen in de zee
en alles wat trekt over de wegen der zeeën.
HEER, onze Heer,
hoe machtig is uw naam
op heel de aarde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten