Vertrouwen - dag 29

Stelling:
Wat zou het toch fijn zijn als je in de toekomst zou kunnen kijken!

Dat vraag ik mij dus af. Is het wel zo fijn om te weten wat er morgen, overmorgen of over een week gebeurd? Wat zou jij doen als je weet dat je over een week komt te overlijden? Misschien pak je het eerste en het beste vliegtuig op weg naar die bestemming waar je nog zo graag heen zou willen. Of kom je op een stoel te zitten en durf je je niet te verroeren omdat je bang bent om dood te gaan.
Is het nodig om te weten waar de trap heen gaat om een eerste stap te zetten? Van iemand heb ik geleerd om eerst een doel te stellen die binnen bereik lag. Ik geef een voorbeeld: je wilt leren verspringen en je weet dat je 1 meter kan springen. Is het dan logisch om direct als doel te stellen om 2,5 meter te springen? Mij lijkt het veel beter om eerst te kijken of 1,25 meter haalbaar is, misschien is dat al wel te ver gegrepen. Zodra je dat kunt na het nodige werk, kan je je doel weer bijstellen. 1,25 meter is gehaald, nu op naar 1,50 meter.
Steeds weer hetzelfde proces en steeds weer een stukje verder. Steeds kom je een trede hoger. En misschien kom je uiteindelijk tot de conclusie dat 2,5 meter makkelijk haalbaar is terwijl je dat van te voren niet had bedacht. Het had ook zo kunnen zijn dat het hoofddoel zo'n afschrikreactie zou geven dat je er nog geen eens aan zou beginnen, terwijl het uiteindelijk wel binnen je bereik was.
Wat ik wil zeggen is dit. Zet de eerste stap, vertrouw op God dat Hij je zal begeleiden op de trap omhoog. Je weet niet precies waar je uitkomt, maar je weet wel dat het veel beter en veel hoger is dan je zelf verwacht. Waarom uitstellen van die eerste stap omdat je de hele trap wilt zien als je het einde toch nooit zal kunnen zien?! Vertrouw op Hem, Zijn plannen falen niet.

Trust the Lord

and his mighty power.

Worship him always.

Remember his miracles

and all his wonders

and his fair decisions.

You belong to the family

of Israel, his servant;

you are his chosen ones,

the descendants of Jacob.

{1 Chronicles 16: 11-13}