Begin van een blok op school begint vaak wel relaxt, het lijkt allemaal wel veel, maar net zoals vorig blok komt het allemaal wel weer goed. Dat is vaak een gedachte die door mijn hoofd zweeft. Halverwege het blok begint stage, genieten van de kinderen, heerlijk! Maar dan ineens, met grote letters in mijn agenda: DEADLINE. En ik zou het haast letterlijk vertalen met dodelijke lijnen. Gelukkig is het nog niet zo erg, maar de stress is er niet minder om. In de twee weken daarvoor denk ik vaak: dan maar te laat inleveren. In de week voor de deadline is die instelling helemaal weg, ik moet en zal het voor de deadline inleveren. En zoals altijd: alle stress voor niets, netjes binnen de deadline gehaald en vaak nog met goede cijfers terug.
Waarom twijfelen? Waarom twijfelen aan jezelf? Ik denk dat veel mensen zich hierin wel herkennen, vooral vrouwen. We kunnen altijd beter, we voelen ons schuldig wat we hebben te weinig tijd besteed aan....... En misschien ook wel een bekende gedachte: ik kan het niet, het lijkt mij niet, dat overleef ik niet. En dan juist in zo'n stresserige week geeft mijn Bijbelapp de volgende tekst:
Ik ben tegen alles bestand door hem die mij kracht geeft. Filippenzen 4:13
Klaar, geen gezeur meer, geen twijfel en gaan met die banaan. Zo simpel is het toch? Of toch niet? Ik vertrouw op Zijn kracht, maar ik vertrouw nog meer op mijn tekort aan kracht. Terwijl dat niet nodig is. Er schiet mij nu één lied binnen, die ik al de hele dag in mijn hoofd heb en die past er erg goed bij. En zo zie ik maar weer: de puzzelstukjes vallen op zijn plek. Jezus leeft, Hij is bij mij. Ik hoef niet bang meer te zijn als ik op Hem vertrouw en bij Hem de kracht zoek.
Ga dan heen en twijfel niet meer:
Hij is bij ons, zal met ons gaan.
{Sela - In Jezus naam}
Geen opmerkingen:
Een reactie posten