Ik weet: mijn redder leeft,
en hij zal ten slotte hier op aarde ingrijpen.
Job 19:25
Wat een geweldige getuigenis van een man die alles kwijt was. Ik vraag mij af of ik het na zou kunnen zeggen op het moment dat alles van mij afgepakt zou zijn. Ik heb best moeilijke dingen meegemaakt, waarvan ik in het begin niet wist wat ik ermee aan moest. Na verloop van tijd wist ik dat God ook met die dingen een plan had. Ik hield mij vast aan Zijn reddende arm. Ik ben ook enorm boos geweest, mijn kont tegen de krib gegooid, toch kwam ik op mijn knieën terug en besefte ik dat het niet zou werken. Maar toch, als ik alles kwijt zou raken, niets meer zou hebben, zelfs mijn gezondheid niet meer. Zou ik dan nog kunnen belijden dat mijn Redder leeft? Dat Hij zal ingrijpen?
Vorig jaar maakte ik Pasen om een heel andere manier mee dan al die tijd ervoor. Het was daarvoor meer zoiets van yes: een lang weekend. Steeds meer dringt het tot mij door wat daar gebeurd op Golgotha. Ik weet dat ik het nooit helemaal zal beseffen, misschien maar goed ook want ik zou het niet aankunnen.
Het is zo bijzonder om te lezen dat alles gebeurd zoals het zou moeten gebeuren. Maar hoe zit het dan met mijn eigen leven? Moest het allemaal zo gebeuren, kon God niet ingrijpen? Het zijn vragen die soms door mijn hoofd dwalen. En met het paasverhaal in mijn achterhoofd snap ik dat het niet anders kon. Soms moet je door alle pijn heen om verlost te worden. Jezus moest die vreselijk dood sterven om ons te kunnen verlossen. Dat neemt niet weg dat wij zonder pijn zullen leven, wij mogen wél schuilen bij de Allerhoogste.
Het is zo mooi en ik wil daar graag met jou in delen, om te beseffen hoe het is om gered te zijn. Om te mogen vertrouwen dát Hij zal ingrijpen en dat zonder twijfel te belijden. Dat hoef je niet vanuit jezelf te kunnen, jij en ik mogen daar kracht voor vragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten