Jeugd & pastoraat

Bijna is het 2e verenigingsseizoen afgelopen. Samen met mijn vriendin geef ik vereniging aan 12/13 jarigen. En dat vraagt nogal wat van je. Toch blijft het mij trekken en wil ik er meer mee doen. Er zijn avonden die je liever weer zou vergeten. Maar de avonden, misschien zelf momenten dat het goed gaat, dat je een geweldig gesprek hebt of dat er een prachtige opmerking wordt gemaakt, dan zijn dan zo waardevol! Dat is waar je het voor doet. 

Steeds meer komt er in de kerk vragen over de jeugd. Beter gezegd: jeugdpastoraat. Er is zoveel werk te doen op het gebied van de jeugd. Ik vind zelf dat daar wel eens te makkelijk overgedaan wordt en dat er te weinig aandacht aan wordt besteed. Gelukkig komt daar verandering in! Wat zou ik het gaaf vinden om zelf met jongeren aan de slag te gaan. Ik ben zelf haast nog een jongere, maar ik zou het geweldig vinden om met iemand mee te mogen lopen en deel uit te maken van zijn of haar leven. Vragen te stellen, te luisteren en waar nodig: helpen. 

Net las ik een prachtig artikel over dat jeugdpastoraat (de reden waarom ik dit blogje tik). De jeugd wordt wel eens als lastig betitelt, hoezo lastig? Wat zou jij doen als er zoveel prikkels op je af gevuurd worden? Als iedereen bepaalde verwachtingen van je heeft? En als je zelf niet meer weet hoe je lichaam en je geest in elkaar steken door alle veranderingen? 

Voor niemand is het eenvoudig, maar laten we het elkaar niet moeilijker maken! Heb een luisterend oor en een heleboel geduld voor ze :)

Voor het hele artikel: http://www.puntuit.nl/nieuws/binnenland/in_pastoraat_is_er_geen_lastige_puber_1_626275