Was Elifaz er eerst nog van mening dat Job wel fouten gemaakt moest hebben, want anders zou deze ellende hem niet treffen. Nu maakt Elifaz zijn standpunt duidelijk: Job is een crimineel! Zijn zonden waren ontelbaar. Hij was slecht voor de armen, de mensen met honger en voor weduwen en wezen. Dát is de rede waarom Job nu zo hard getroffen wordt.
Hij vindt dat Job zich snel moet gaan beseffen dat het eigenlijk zijn eigen schuld is. Dat hij zich snel moet terug keren naar de Ontzagwekkende. Als hij dat gedaan heeft, dan komt het allemaal goed en zul je herstellen.
Ook nu weer reageert Job teleurgesteld. Op de een of andere manier kan hij maar niet doordringen tot zijn vrienden en het lijkt of God er ook niet meer is. Door alles wat er gebeurt is in het leven van Job, kan hij God niet meer vinden. Maar Job weet zich geborgen bij God: Maar Hij kent de wegen die ik kies! Maar tegelijk maakt Job dat ook bang. Want wat God besluit, dat voert Hij uit en daarom maakt zijn aanwezigheid mij zo angstig.
Het geloven in God geeft zoveel vragen. 'Waarom kent de Ontzagwekkende de tijd van alle dingen, maar weten zij die hem vereren nooit wanneer hij ingrijpt?' Het is absoluut niet simpel. Soms smeek je God om alsjeblieft in te grijpen, om wat er gaande is of dat mag stoppen. En soms, grijpt God in, in ons leven, Hij neemt een geliefde van ons weg en je snapt niet waarom. Er is geen antwoord voor, alleen God weet wat Hij doet en waarom Hij dat doet. Ik mag er op vertrouwen dat Hij het doet omdat het beter voor mij is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten