Even geen woord van de vrienden. Het lijkt wel of het beter gaat met Job, een lied klinkt uit zijn mond. Hij schrijft over de wijsheid. Job schrijft over mensen, dat ze mooie dingen omhoog kunnen halen, gouden korrels. Alleen de mens kan dat, dat is een gave door God gegeven aan de mens. Andere schepselen kunnen dat niet. Wij mensen ontdekken veel en weten veel. Maar van één ding kunnen wij de weg niet vinden. Dat is naar wijsheid. Hoe kan iemand wijsheid krijgen of hebben. Je kan natuurlijk heel veel leren, maar de een lukt het wel om dat om te zetten in kennis, de ander niet. Hoe kan dat?
De enige weg die leidt tot wijsheid is de weg tot God. 'Ontzag voor de Heer - dat is wijsheid; het kwaad mijden - dat is inzicht.
Misschien snap je het nu wel, waarom Job en zijn vrienden niet op één lijn zaten. Job had ontzag voor God, hij had wijsheid. De vrienden voelden zich even goed en belangrijk als God en bezaten geen wijsheid. Zij konden Job niet helpen, omdat zij niet de wijsheid hadden die Job wel had. Zij zagen niet in waarom dat niet is. En dan komen we bij het kwaad mijden. Als je ontzag hebt voor God (de Ontzagwekkende), zal je het kwaad mijden. Want God en kwaad gaan niet samen, al vanaf het begin van de Bijbel is dat al zo. En als je het kwaad mijdt, krijg je inzicht.
Het klinkt erg eenvoudig, zelf weet ik ook niet wat ik er mee moet doen. Maar een voorbeeld aan Job nemen, dat is het minste wat ik kan doen! Dan mag ik, net zoals Job vertrouwen op God dat Hij mij de rest ook geeft. Alles wat ik nodig heb, niets teveel, niets te weinig. Alleen Hij kan het weten, Hij die alle wijsheid in zich heeft!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten