Het is iedereen wel overkomen. Er is iets kwijt of er is iets gebeurd en jij wordt er op aan gekeken. Het is jouw fout. Punt uit, er valt niet over te discussiëren. Je weet zeker dat jij er niets mee te maken hebt en dat het echt niet jouw schuld is. Maar het is jouw woord tegen een veel machtiger iemand. Dat win je dus niet. En hoe voel je je dan? Machteloos!
Zo voelt Job zich ook. Alleen gaat bovenstaand stukje misschien over een gestolen koekje, maar als in feite je leven gestolen is, hoe zou je je dan voelen? Als je weet dat je niets fout hebt gedaan en toch word je daar keihard voor gestraft, elke kleine misstap wordt getraceerd en uitvergroot. Het wordt je aangerekend. Ik zou mij vreselijk voelen, niet te omschrijven. En toch blijft Job denken aan zijn Maker. Job vertelt eigenlijk over zijn wonderlijk bestaan en als ik die woorden lees, lees ik zoveel liefde maar tegelijk zoveel teleurstelling. Hoe kan Hij mij dat aan doen?! Dit is niet waar? Waarom, als ik het toch maar fout kan doen, waarom ben ik dan geboren? Het lijkt mij vreselijk om te vragen of God zich van mij af zou wenden. Toch heb ik het een paar jaar geleden min of meer gedaan. Ik wilde niets met God te maken hebben, waar was hij dan? Hij zou mij toch helpen? En toen ik niets meer wilde weten, toen voelde ik pas hoe alleen ik zonder Hem was. Hoe hard ik hem nodig had. Hoe fijn het is om Hem als mijn Vader te hebben. Laat het dus een boodschap zijn voor jou en mij. Stoot Hem alsjeblieft niet uit je leven, hoe oneerlijk het er soms aan toe gaat. Het is geen oplossing, alleen Hij kan jou de oplossing geven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten