God geeft antwoord, eindelijk zou je misschien zeggen. Niet zomaar, Hij doet het vanuit een storm. Verwoestend? Nee, Job blijft overeind, hij wordt niet weggevaagd. Maar wat lees ik nu? Allemaal vragen, en als ik ze lees heb ik geen idee wat ik er mee moet. Is dit nou een antwoord? Het lijkt wel of God mij alle hoeken van de kamer wil laten zien. Tja, je zou kunnen zeggen dat God je alle hoeken wil laten zien. Niet van de kamer, maar van de wereld, van zijn grootheid. Logisch dat je Zijn vragen niet snapt, het gaat mijn en jouw verstand te boven!
God geeft ons een voorbeeld, over de regen. De regen die valt in een woestijn, een verlaten plek. Toch laat God daar Zijn schepping bloeien. Wij zouden het als verloren tijd beschouwen. Niemand die het ziet, dan kan je beter iets doen dat wel iedereen ziet. Oja, is dat zo? Ziet niemand het? Er is Iemand, belangrijker dan wie dan ook, die het wél ziet!
God trekt zich niets aan, aan onze regels en schema's. God gaat Zijn eigen gang. Misschien een voor ons pijnlijke gang, misschien een onbekende gang. Negen van de tien keer snappen wij dat niet. Gek? Nee. Dankbaar? Ja, want ik mag mijn zorgen en vertrouwen in Zijn handen leggen. Hij is niet onrechtvaardig, Hij is ver boven de mens verheven. Laat Hem zijn gang gaan, vecht wanneer je moet vechten, maar accepteer ook wanneer dat nodig is! Bovenal: vertrouw op onze Pappa!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten