Sofar neemt het woord en opnieuw wordt er niets nieuws verteld. De vrienden van Job herhalen steeds wat ze al gezegd hebben. Steeds nieuwe voorbeelden en ze lijken steeds gruwelijker en ook erger.
Als ik Job zou zijn, dan zou ik die mensen al helemaal zat zijn! Ze zouden van mij mogen vertrekken, dat zijn geen vrienden van mij! Toch blijft Job trouw aan zijn vrienden, of trouw. Hij probeert ze op andere gedachten te krijgen. Proberen er op te wijzen, dat wat ze zeggen alleen maar leugens zijn. Dat ze zichzelf voor de gek houden. Zo knap. Je zit er zelf eigenlijk helemaal doorheen, je vrienden laten je eigenlijk vallen en dan nog de energie er voor kunnen vinden om je vrienden te proberen te beschermen.
Maar goed, de vrienden van Job, ze luisteren niet. Job legt ze uit, dat wat ze zeggen gewoon niet klopt! De wereld ís ongelijk verdeeld. Er zijn mensen, die zich niets van God aantrekken en een gelukkig en mooi leven leiden. En tegelijk zijn er gelovige mensen die geen vreugde gekend hebben in hun leven. Dus het is niet vanzelfsprekend dat als je slecht doet, ook het onheil over je afroept. Job, en ook ik, kan er geen verklaring voor vinden waarom God deze onrechtvaardigheid toelaat. Hij is toch de Ontzagwekkende? Wat zou Hij van ons kunnen leren, als Hij over de hemelingen rechtspreekt.
Ik denk dat dit vragen zijn die door de eeuwen heen steeds terugkomen. En wij mensen, wij krijgen er geen grip op. Het is voor ons niet te begrijpen. Het enige wat wij kunnen doen is onze handen in Zijn machte hand liggen en erop vertrouwen dat Hij voor ons vecht en voor ons zorgt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten