Ik ben zo dankbaar..

 

Geen uitgebreide blog over het afgelopen jaar, maar een kort gebed dat dit jaar en vooral het afgelopen half jaar samenvat. 

Op dit moment weet ik ook niet zo goed wat ik verder op moet schrijven. Het was een jaar met mooie momenten, maar ook met strijd en verdriet. En vooral in dat laatste heb ik God op een bijzondere manier leren kennen. Hoe ongelooflijk dichtbij Hij was. Hij gaf mij dat wat ik nodig had, ook al wilde ik dat niet altijd zien. 

Ik ben zo dankbaar voor een aantal mensen die in mijn leven zijn gekomen, die zo ontzettend veel voor mij betekend hebben, terwijl ik van te voren niet bedacht had dat zij tot zo'n zegen zouden zijn.

Ik ben zo dankbaar dat vriendschappen nog dieper werden en in sommige gevallen zelfs door duizenden kilometers verwijderd van elkaar te zijn. 

Ik ben zo dankbaar voor stille gebaren. Een boek die ik kreeg, dat mijn leven veranderde. Een gebed. Een handdruk. Een arm om mij heen. Een hand op mijn schouder. Ze waren daar, juist op het goede moment. 

Ik ben zo dankbaar dat het lied dat ik eerst zong: 'Heer wijs mij Uw weg', veranderd werd in: 'Heer U wijst mij Uw weg'. 

Ik ben zo dankbaar dat ik de tijd krijg om dichter naar God toe te groeien, om elke dag weer iets meer te merken van Gods plan. 

Ik ben zo dankbaar dat ik weer inspiratie kreeg om deze blog te vullen met woorden van Zijn genade en ik bid dat ik nog veel meer berichtjes kan en mag schrijven. 

Ik ben zo dankbaar... En stil van verwondering dat ik dit schrijf.. 

   

There is a Redeemer

Jezus is geboren! Redder van het heelal!

Vanmiddag schoot er een lied door mijn hoofd en tegelijk het verhaal van de schrijver. 

Keith Green. Radicaal christen. Hij had het niet zo staan op stoffige kerkgebouwen. Hij was vol van aanbidding en toewijding aan Christus. Zijn verhaal heb ik vijf jaar geleden gelezen. Ik zat toen op de havo en mijn Nederlands docent vond -min of meer- dat ik het moest lezen. Ik ben blij dat ik het gedaan heb! Ik deel het lied met jullie en als je de kans krijgt om zijn bibliografie te lezen... doen! (No compromise - Melodie Green & David Hazard)

There is a Redeemer

There is a Redeemer, 

Jesus, God's own Son,

Precious Lamb of God, Messiah, 

Holy One,

Thank you oh my Father, 

For giving us Your Son,

And leaving Your Spirit, 

'Til the work on Earth is done.

Jesus my Redeemer, 

Name above all names,

Precious Lamb of God, Messiah,

Hope for sinners slain.

Thank you oh my Father, 

For giving us Your Son,

And leaving Your Spirit, 

'Til the work on Earth is done.

When I stand in Glory, 

I will see His face,

There I'll serve my King forever,

In that Holy Place.

Thank you oh my Father, 

For giving us Your Son,

And leaving Your Spirit, 

'Til the work on Earth is done.

Psalm 91

Waar zal ik deze blog beginnen..
Mijn hoofd stroomt over van de woorden die ik wil typen, maar ik moet het voor jullie, lieve lezers, wel fatsoenlijk en leesbaar formuleren.

Psalm 91.
Een psalm die mijn leven heeft veranderd. Nou, niet alleen die psalm. Een ontmoeting met iemand, het handen schudden, het horen van een preek in de kerk en vervolgens een lied horen tijdens een wandeling in de polder. Het was een optelsom van gebeurtenissen in een weekend die mijn leven veranderd hebben. Ik voelde wel dat er iets gebeurde, maar ik had niet door wat dat zou betekenen. En nog steeds weet ik dat niet. Vervelend? Ja, want ik ben een ongeduld, een kind dat direct haar zin wil. Tegelijk vind ik het ook heerlijk. De zoektocht vol verwondering. Momenten van stilstaan, een zucht laten ontsnappen en genieten van het moment.
En juist nu, zo heel vlak voor Kerst.. Het feest waar ik een hekel aan heb. Beter gezegd: de week waar ik een hekel aan heb. Vol eten, vol verplichte nummers, vol wensen die geen waarde hebben, vol toneelspel. Nee, ik kijk er niet naar uit. Ook dit jaar zag ik weer tegen de week van Kerst en oud&nieuw op. Maar dat is ineens veranderd. Puzzelstukjes lijken weer een beetje meer in elkaar te schuiven en dat begon allemaal met psalm 91.
Die ene belofte die aan het einde van de psalm staat. Waar je zomaar over heen leest omdat deze psalm ontploft van prachtige beloften. Neem even de tijd om de psalm door te lezen en sta bewust stil bij vers 16:

"Ik zal je overvloed geven van dagen"

Lees het nog eens en bedenk daarbij dat God dit tegen jou zegt, Zijn geliefde zoon of dochter. 

Er staat niet dat je oud en bejaard zal worden. Nee, lees het nog eens! 

Hij, God, zal je overvloed van dagen geven. De dagen die God je geeft zullen overvloedig zijn. Genoeg. In overvloed. Speciaal voor jou. Daarbij zal de één 80 worden en de ander 30. Maar de dagen zullen overvloedig zijn. Heb je hem? 

Stop met vergelijken van jouw leven met dat van een ander. Jouw leven doet ertoe, of die maar bestaat uit 30*365 dagen of uit 80*365 dagen.

En om die overvloed te krijgen waarover de schrijver van de psalm het heeft, kwam Jezus op aarde. Zodat we überhaupt kunnen leven. Genade. Elke ochtend weer. Dank God elke ochtend weer voor de nieuwe dag die Hij geeft. Als de zon schijnt, maar juist, juist als de regen tegen je leven slaat en het stormt. Dank God om de hartslag, de adem, het bloed dat door je aderen stroomt. Het hoeft niet groots. 

Hij gaf Zijn Zoon aan de wereld om de belofte van psalm 91 nog meer te onderstrepen. Hij gaf Zijn Zoon aan deze wereld zodat jij en ik kunnen leven. 

Halleluja! Prijs God! 

Dit lied kan ik non-stop achter elkaar luisteren. De vreugde over Gods genade, wauw! 

 

Vrede {Jesaja 9:5 & Lucas 1:78-79}

Een kind is ons geboren,

een zoon is ons gegeven;

de heerschappij rust op zijn schouders.

Deze namen zal hij dragen: Wonderbare raadsman,

Goddelijke held, Eeuwige vader, Vredevorst.

{Jesaja 9:5}

Wat doet het woord vrede bij jou? Ik moet meteen denken alle oorlogen, ruzies, verdriet, haat en onverdraagzaamheid in deze wereld. Hoezo vrede? Is dat mogelijk op deze wereld vol ego's en individuen?  Nee, vrede is een woord dat veel mensen op deze wereld niet kennen.
Maar gelukkig kennen jij en ik het (nu) wel. Want de Vredevorst is op aarde gekomen! En dat mogen wij komende week vieren! Hij kwam speciaal voor ons op aarde, om ons te leren wat vrede is.

Dankzij de liefdevolle barmhartigheid van onze God

zal het stralende licht uit de hemel over ons opgaan

en verschijnen aan allen die leven in duisternis

en verkeren in de schaduw van de dood,

zodat we onze voeten kunnen zetten op de weg van de vrede.’

{Lucas 1:78-79}

Deze tekst raakte mij vanochtend in de kerk. De Vredevorst is niet alleen op aarde gekomen. Wij mogen op de weg van vrede lopen. En dat niet alleen, Gods liefdevolle barmhartigheid is bij ons én Zijn stralende licht zal over ons leven schijnen.

Ik hoop dat dit niet als een sprookje voor jou klinkt, maar ik weet dat het wel zomaar kan. Want soms is vrede ver te zoeken in ons eigen leven. Vrede met je omgeving, vrede met jezelf, vrede in je hart. Soms lijkt het allemaal onvrede, komt het ooit goed?!

Ik hoop dat je deze week mag zien dat de Redder ook voor jou geboren is. Wie je ook bent, wat je ook gedaan hebt, waar je ook doorheen gaat. Hij is er voor jou! Hij gaat onvoorstelbare vrede brengen in jouw leven, vertrouw op Hem! 

Bemoeienis

Gisteren hoorde ik en las ik twee keer over een woord: bemoeienis. Een woord met zoveel meer betekenis dan die jij en ik er misschien nu aan geven. 

Van bemoeienis word ik niet direct vrolijk. Ik denk dan aan iemand die zich ergens mee bezig houdt terwijl het niet zijn zaak is, hij heeft daar niets te zoeken! 

Maar God wil zich wel met ons bemoeien. Word jij daar vrolijk van? Mag Hij zien wat er leeft, achter dat masker voor de buitenwereld? 

Oke, anders gesteld: mag God zich met ons be-moei-en? Laat jij het toe dat Hij moeite doet voor jou? Dat Hij jouw last draagt, dat Hij "moe" wordt, zodat wij verder kunnen? 

God zal nooit moe worden, Hij heeft oneindige kracht, maar ik denk dat de beeldspraak wel duidelijk is. 

God stuurde Zijn Zoon naar deze wereld om onze last te dragen. Hij wil zich bemoeien met ons leven. Hij wil alles weten. Deel jij alles met Hem? 

Het is niet mijn sterkste punt, ik houd het liever voor mijzelf, ik wil niemand (zelfs God niet) er mee lastig vallen. Maar ik merk meer en meer als ik dat wel doe dat er steeds een stukje last van mij af valt. En dan zelfs, door de stormen van het leven heen, lukt het om God te loven. Dat is toch geweldig?! 

God is zoveel groter, geef het maar aan Hem, Hij kent de weg, de oplossing. Vertrouw Hem maar, toe maar, het zal goed komen! 

Gegrepen door een woord

Sinds een paar weken is er een woord dat mij in zijn greep houdt, positief gesproken. Het woord houdt mij bezig, ik probeer de vinger er achter te krijgen, maar het lukt niet helemaal. Daarom deze blog, want ik moet er iets mee. En misschien, lieve lezer, kunnen jullie meedenken, laten weten hoe jullie hierover denken..

Een paar weken geleden zat ik literatuur te lezen voor de minor die ik volg. En daar was het woord. Ontwikkelen. Een heel normaal woord, niks mis mee, maar het heeft mijn hoofd op hol gebracht.
Want lees het nu eens als ont-wikkelen. Daar waar je mee ingewikkeld bent, gaat eraf. En wat zit daaronder?! Wat kom je tegen? Wil je het wel zien?
Loskomen van die wikkels. Als jongvolwassene zit ik er volop in. Mijn eigen weg vinden in dit leven en dat valt soms niet mee. Want welke wikkels zijn goed om af te doen? En welke kunnen misschien nog beter even bescherming bieden? En dan het echt loslaten, soms is dat bitterhard nodig. Ja, bitterhard, ik weet niet of het een woord is, maar soms in dat proces van loslaten laat het een bittere smaak na en voelt het hard en niet fijn aan, maar ergens in mijn achterhoofd weet ik dat het nodig is om verder te komen.

 ze bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek

{Lucas 2:7}

Pasgeboren babytjes worden vaak eerst in doeken gewikkeld. Strak en lekker warm, om het geborgen en behaaglijke gevoel van in de buik na te bootsen. 

Zo werd het ook gedaan toen Jezus geboren werd. Zijn moeder wikkelde hem in doeken. Maar Jezus wist dat Zijn taak niet was om veilig in deze doeken te blijven. Hij had een taak in deze wereld, een verschrikkelijke taak, die ons redding zou brengen. En toen Hij die taak volbracht had werd Hij, Jezus, weer in doeken gewikkeld:

Nadat hij, Josef van Arimatea, het lichaam van het kruis had gehaald, wikkelde hij het in linnen doeken en legde het in een rotsgraf dat nog nooit was gebruikt. 

(...)

Petrus echter stond op en rende naar het graf. Hij bukte zich o te kijken, maar zag alleen de linnen doeken liggen. 

{Lukas 23:53 en 24:12}

Jezus heeft de taak waarmee Hij op deze wereld kwam volbracht. Hij heeft de wikkels afgelegd. Hij heeft gestreden, is vernederd, maar dat alles kon hem niet afhouden om de wikkels af te leggen. 

Hoe zit het met ons? Welke wikkels houden jou vast? Welke wikkels beperken jou om te doen wat jij zou moeten doen? De wikkels van de zonden heeft Jezus voor ons afgedaan, wij mogen vrij zijn en vrij leven. Dank God voor de ongekende genade! 

Nu is het onze tijd om de wikkels af te doen, de wereld te laten zien wie wij zijn, oprecht en eerlijk te zijn, geen dubbele agenda's. Verwacht niet dat het geen pijn zal doen, wikkels beschermen juist tegen pijn. Maar vertrouw erop dat je het niet alleen hoeft te doen. 

Everlasting Father {Jesaja 9:5}

Een kind is ons geboren,

een zoon is ons gegeven;

de heerschappij rust op zijn schouders.

Deze namen zal hij dragen: Wonderbare raadsman,

Goddelijke held, Eeuwige vader, Vredevorst.

For unto us a child is born, 

unto us a son is given:

 and the government shall be upon his shoulder: 

and his name shall be called Wonderful, Counsellor, 

The mighty God, The everlasting Father, The Prince of Peace.

Ik sla deze keer even een naam over, niet dat het niet belangrijk is, maar met de laatste twee heb ik iets meer (en anders kom ik niet uit ^^) 

Ook deze keer de Engelse vertaling erbij, omdat die bij meer binnenkomt. 

Vader is een veel gebruikte beeldspraak in de Bijbel. Voor iedereen heeft die beeldspraak een andere betekenis. De één zal er warme gevoelens bij hebben, bij de andere levert het strijd op. God is zoveel meer Vader dan onze aardse vaders. In beide gevallen mooi. In het eerste geval krijgt de betekenis van Vader een nog diepere lading. In het tweede geval zal het een positieve lading krijgen, haast iets wat niet voor te stellen is. 

Als ik kijk naar deze tekst valt mij al meteen één ding op wat de betekenis van Vader dieper en anders maakt: eeuwig - everlastig. God, onze Vader, is er voor eeuwig en altijd. Nooit zal Hij van onze zijde wijken. Eeuwig vind ik een lastig woord, maar door de Engelse vertaling lijkt het ineens grijpbaar. Everlastig, zolang het duurt. Zolang wát duurt? Zolang je leeft, maar ook daarna, als je bij God in de hemel mag zijn. 

Vaders(en moeders) kunnen ons verlaten, doordat ze overleden zijn. Ze kunnen ons verlaten door verwijdering of om een reden die wij niet weten. Wij mogen, met of zonder ouders, altijd bouwen en vertrouwen op Gods liefde. God eeuwig durende liefde. Hij heeft jou gekozen, Hij heeft met jou een bijzonder plan en dat zal Hij niet loslaten. 

God heeft Zijn Zoon gegeven, zodat wij ons veilig mogen weten. Door Jezus mogen wij weten en zien hoeveel God van ons houdt, niet vergeten! 

Al verlaten mij vader en moeder,

de HEER neemt mij liefdevol aan.

{Psalm 27:10}

Wonderful Counselor {Jesaja 9}

For unto us a child is born, unto us a son is given: 

and the government shall be upon his shoulder: 

and his name shall be called 

Wonderful, Counsellor, 

The mighty God, 

The everlasting Father, 

The Prince of Peace. 

Ik ben gek op muziek. En in deze periode raakt één muziekstuk mij bijzonder: The Messiah. Het is een muziekstuk dat het verhaal verteld over de aankondiging en geboorte van Jezus, tot de weg van de kruisiging. Het verhaal wordt voor mij zoveel levendiger, de muziek en het verhaal versterkt elkaar zo mooi. 

In The Messiah wordt deze tekst uit Jesaja 9 ook aangehaald. Het is zo'n stuk waar ik kippenvel van krijg. Zondag vertelde ik al over Wonderbare Raadsman, maar de Engelse vertaling geeft voor mij nog meer betekenis. Ik zal vertellen waarom. 

Ik denk dat de meeste mensen wel weten wat een counselor is. Het is iemand waar je je verhaal kwijt kunt, iemand die je wilt helpen, zonder dat het een hulpverlener is. 

De eerste keer dat ik met een counselor in aanraking kwam was tijdens de middelbare school. Ik wilde mijn verhaal kwijt, maar durfde niet naar de counselor te gaan. Uiteindelijk, ik weet niet meer precies hoe het gegaan is, ben ik naar de counselor toegegaan en heb ik mijn verhaal verteld. Ik weet niet veel meer van dat gesprek af, op één ding na. Aan het einde van het gesprek vroeg de counselor of hij met mij mocht bidden. Ik ben gelovig opgevoed en ging op dat moment braaf naar de kerk, maar ik had grote vraagtekens en strijd. Ik stemde ermee in, maar stiekem zat ik min of meer met mijn ogen te draaien: "het zal allemaal wel.." Niet wetende dat dat gebed en markering was van verandering, iets waar ik drie jaar later pas achter zou komen. 

Deze counselor, ik hoop ergens dat hij dit ooit leest, tja, hoe zal ik het noemen.. Hij is als een soort engel van God geweest. God gebruikte hem om mij iets duidelijk te maken, iets wat ik nooit meer zal vergeten. 

Deze counselor is niet de enige geweest. De laatste tijd heb ik veel mensen om mij heen gehad waar ik terecht kon, om te praten, te lachen, te huilen, te delen. Zij hebben mij stuk voor stuk iets laten zien van Christus. De liefde, de oprechtheid, het geloof in God en in mijn mogelijkheden. Ik moet denken aan het tekst uit 1 Korinthe:

Wanneer één lichaamsdeel pijn lijdt, lijden alle andere mee; 

wanneer één lichaamsdeel met respect behandeld wordt, delen alle andere in die vreugde. 

{1 Korintiërs 12:26}

Zoals deze aardse counselors er voor mij zijn, hoeveel meer zal de Hemelse Counselor er niet voor mij zijn? Deze mensen zijn van grote waarden geweest, ze hebben mij een stukje dichter bij God gebracht. Ze hebben mij iets van God laten zien, mij vertrouwd gemaakt met een geweldige eigenschap van God. Ik kan bij Hem terecht met al mijn vragen, al mijn moeiten, al mijn tranen, al mijn boosheid. Nergens hoef ik over te zwijgen. Als ik pijn heb, dan voelt Hij dezelfde pijn. Als ik blij ben, dan danst Hij van vreugde. 

Dank je wel lieve mensen, voor elk moment dat ik bij jullie mocht komen, mijn vreugde of verdriet mocht delen en dat ik gewoon even mocht wezen. Ik hoop dat jullie beseffen dat God door jullie werkt :) 

Wonderbare raadsman {Jesaja 9:5}

Deze namen zal hij dragen: Wonderbare raadsman,

Goddelijke held, Eeuwige vader, Vredevorst.

{Jesaja 9:5}

Wonderbare raadsman

Vorig week schreef ik over de prachtige naam Immanuël, vandaag over de naam Wonderbare Raadsman. 

Ik weet niet hoe jullie denken over raad en advies. Het geeft bij mij een dubbel gevoel. Mensen geven maar wat graag advies, het liefst ongevraagd. Maar negen van de tien keer zit ik daar niet op te wachten. Soms krijg je advies wat even de tijd nodig heeft om te landen, om te accepteren. Of je krijgt advies vanuit de adviesgever bekeken, zonder jouw situatie echt te begrijpen. 

Naast het geven van raad heeft een raadsman een nog belangrijkere functie. Hij of zij zit naast je in de rechtszaal, als je veroordeeld wordt. Hij of zij zal pleiten voor je onschuld, of als de schuld zo duidelijk is, pleiten voor een zo'n laag mogelijke straf. 

De afgelopen tijd was mijn gebed en lied vaak psalm 25: Heer, wijs mij toch Uw weg! Ik wist niet of ik door moest gaan op de weg die ik liep, of juist van die weg af moest stappen, het onbekende misschien wel in. 

Ik ging bij God te rade. En niet alleen ik, mensen met mij gingen voor mij bij God te rade. Dat was en is zo mooi om te merken en te voelen! En zoals ik in de vorige blog al schreef, het is mij nog niet volledig duidelijk, maar mijn gebed is niet zozeer meer: "Heer wijs mij toch Uw weg", maar: Heer U wijs mij Uw weg!". 

Bij God mag je je vragen neerleggen en Hij zal je nooit teleurstellen. Nee, echt, nooit! Tenzij... Je hoge en grote verwachtingen en eisen hebt, dan kan het misschien wel tegenvallen. Ga dat eerst bij jezelf na. Bid ik met hoge verwachtingen? Of leg ik mijn leven in Zijn handen? Ik heb het zelf ook moeten leren, iedereen moet dat leren, het is te leren. 

Wonderbare Raadsman, Hij wijst mij de weg. Maar dat niet alleen. Jezus kwam op aarde om voor mij te pleiten. Om mij vrij te pleiten. Hij zou de straf gaan dragen die ik verdien. Een groot wonder, iets wat ik niet kan bevatten. Misschien maar goed ook, want het verhaal ging mij vroeger op de kleuterschool door merg en been, ik denk dat ik het niet zou kunnen verdragen. God kent mij en weet dat dit op dit moment voldoende is om te weten. Ooit, zullen jij en ik het kunnen begrijpen. 

Zoveel groter is Uw liefde

zoveel groter dan mijn pijn.

U ging door de diepste diepte

wilt mijn Plaatsvervanger zijn

Heer, Uw liefde overstijgt mijn grootst verdriet

Daarom prijs ik U, daarom prijs ik U

daarom prijs ik U, mijn Redder, in mijn lied

Geef mij moed om in dit leven  

te vertrouwen op Uw woord

En Uw trouw te laten winnen

als mijn ziel naar twijfel hoort

Leer mij steeds weer zien op Jezus

dat de weg weer open is

Dank U, Vader, voor dit wonder

en voor dit geheimenis

{Remco Hakkert - Zoveel groter is Uw liefde} 

Zie het schitterende licht {Jesaja 9:1}

Het volk dat in duisternis ronddoolt

ziet een schitterend licht.

Zij die in het donker wonen

worden door een helder licht beschenen.

{Jesaja 9:1}

Terwijl ik afgelopen zondag mijn vorige blog geplaatst had over licht, preekte de dominee in mijn kerk over bovenstaande tekst. Een tekst (en een preek) die recht in mijn hart kwam. Want, oh, wat kunnen wij soms ronddwalen. Zoekend, maar eigenlijk niet wetend waarheen, misschien herkenbaar?! 

Als kind vond ik spoorzoekertje altijd super interessant en super spannend om te doen. Waar zou het spoor mij heen leiden en wat zou ik daar aantreffen?! 

Nu ik wat ouder ben, een jong volwassene, vind ik dat spoorzoeken minder leuk. Nee, misschien is spoorzoeker wel het verkeerde woord. Want soms is het zoeken zonder spoor, misschien wil ik het niet eens zien en dat leidt tot niks, want waar ben je dan eigenlijk naar op zoek, al ben je wel ergens naar op zoek. Het is verwarrend en vermoeiend. 

Maar toch, tijdens mijn zoektocht, afgelopen week, was er iets bijzonders. Iets wat ervoor zorgde dat mijn blik veranderde. Alsof dat licht, dat schitterende licht ging schijnen. Het bracht een aantal dingen in perspectief. Niet dat ik het helemaal begrijp, niet dat ik er volledig vrede mee heb, niet dat zorgt dat alles anders is. Nee, helemaal niet. Maar dat maakt ook niet uit, dat komt misschien nog wel.

Want ondanks dat ik ronddool en soms weiger om mijn blinddoek af te doen, God is daar altijd. Hij is mijn richtingaanwijzer, eentje die niet van richting veranderd of omvalt. En Hij doet al het mogelijke om te zorgen dat ik Zijn weg ga. Ik heb het afgelopen week gemerkt, dat ik op verschillende momenten, door verschillende dingen of mensen, gewezen werd op iets en waardoor een stukje van de puzzel op de goede plek ligt. 

Ik hoop dat deze tekst ook voor jou betekenis mag gaan krijgen. God zal je niet teleurstellen, Hij zal je diepe vreugde geven! 

Immanuel - God with us

‘De maagd zal zwanger zijn en een zoon baren, 

en men zal hem de naam Immanuel geven,’ 

wat in onze taal betekent ‘God met ons’. 

{Matteüs 1:23}

We zijn op weg naar het feest van Licht. 

Veel mensen hebben moeite met deze periode. De dagen worden korter. 's Ochtends ga je weg in de donkerte op weg naar je werk of school en 's avonds kom je in de donkerte weer thuis. Oudere mensen hebben moeite met de lange avonden, waar ze misschien hun geliefde missen. 

Juist in deze periode van donkerte schijnt voor ons een helder Licht. Wij mogen weten dat Jezus geboren is en dat Hij op een dag weer terug zal komen. Wij mogen uitzien naar dat Licht, helder schijnend door onze donkerte. 

Misschien weet je wel hoeveel effect een klein lichtje heeft als het heel donker is. Terwijl als je dat lichtje laat schijnen als het licht is geen effect heeft. Donkerte is nodig om dat lichtje te doen schijnen! Om het werkelijke, grootse effect te laten zien!  

En misschien ervaar je het zo niet en klinkt het voor jou als een cliché, lees dan nog eens de tekst uit Matteüs 1. 

Die naam, Immanuël, heeft mijn leven de afgelopen tijd veranderd. Immanuël - God met ons. Hij is bij ons! Hij gaf Zijn zoon, zodat God bij ons kon zijn. God is ook bij jou, heel dicht bij jou, dichter dan jij misschien door hebt. 

Ik hoop dat die Naam jouw leven ook zal veranderen en dat jij mag ervaren dat God bij jou is en dat Hij voor jou zal zorgen. Dat die naam het Licht mag zijn in jouw leven en altijd helder mag schijnen, je zal leiden op de weg die je mag gaan. 

Back again

Het is inmiddels bijna een half jaar geleden dat ik mijn laatste blogberichtje geschreven heb.
Vaak kwam ik de afgelopen tijd terug om een blogje te schrijven, maar ik wist niet zo goed waarover. Mijn inspiratie was weg. En niet alleen in het schrijven.
Ik zit in mijn laatste jaar van mijn studie en ook daarin was ik mijn inspiratie kwijt, met het uitstellen van het afstuderen tot gevolg. Even een time-out, even rust nemen en bedenken wat ik wil. Dat diploma komt er wel, al is het een half jaar later.

En nu merkte ik afgelopen week dat ik weer behoefte had om te schrijven, om mijn ervaringen -in het geloof-  te delen. Ik ga het maar weer eens oppakken! Want er is zoveel moois om over te schrijven! De komende tijd wil ik stilstaan bij Advent, het feest van Licht! En dat is voor mij dubbel. Want ik heb zelf ervaren hoe het is als een kaarsje met moeite kan branden, maar ook wat het is als een -figuurlijk- verterend vuur door je binnenste kan gaan.
Ik wil graag een stukje met jullie delen uit het boek 'Duizendmaal dank' van Ann Voskamp. Dit boek heeft mij geraakt en elke dag weer denk ik er aan terug. Daarom ook de nieuwe blogtitel: eucharisteo, dankzegging. Want dankbaarheid bouwt vertrouwen, vertrouwen op God.

Duister is heilige grond, glorie die voorbij gaat. 
In het zwartste duister is God het meest nabij, 
aan het werk om Zijn volmaakte en rechtvaardige wil te volvoeren. 
Ook al is het zwart om ons heen en zien we niks en lijkt onze wereld
in te storten en voelen we ons bitter alleen,
Christus is juist dan dichtbij ons, 
de rechtopstaande balk die ons steunt in de aardbeving. 
- Ann Voskamp, Duizendmaal dank - 

Ware Wijsheid {Spreuken 8:12-21}

Lezen: Spreuken 8:12-21

Terwijl ik dit gedeelte van Spreuken lees voelt het alsof ik een soort van interview met Wijsheid lees. Een soort van raadsel met antwoord. Wil je Wijsheid beter leren kennen, toepassen in je leven? Lees dan het stukje eens goed door. Deze kenmerken van Wijsheid haal ik eruit:
* overpeinzing, beraad en overleg, hier zul je Wijsheid aantreffen
* trots, hoogmoed, leugens en kwaad horen niet bij Wijsheid
* rechtvaardigheid
* Wijsheid laat zich vinden
* Wijsheid geeft je veel rijkdom, het is zuiver dan goed, fijner dan zilver
* liefde hoort bij Wijsheid

Wat herken jij in leven? Wat zou je nog meer willen vormgeven in je leven?

Wijsheid {Spreuken 8:1-11}

Lezen: Spreuken 8:1-11

Vers 2:
Wijsheid heeft zich opgesteld op een heuvel langs de weg,

bij het kruispunt van de wegen.

Ons leven gaat over bergen en door dalen. Soms mogen we genieten van het prachtige uitzicht, soms geeft God ons een halt, tijd van bezinning. En op die wegen die we gaan moeten we keuzes maken welke kant we op gaan, waar wil ik heen en waarom juist daarheen? En soms voelen we ons klein en eenzaam. Zoveel vragen die op je afkomen, waarheen, waartoe?

En dan lees ik het tweede vers van Spreuken 8. Wat een geweldige woorden! Want waar ik ook ben, Wijsheid is daar! Op die belangrijke kruispunten van het leven, Wijsheid is daar. God is daar om mij te helpen. Hij weet dat ik, juist op die momenten, Hem zo verschrikkelijk hard nodig heb. Hij staat daar al op mij te wachten, het enige wat ik moet doen is de vraag Hem toe te vertrouwen en Hem om wijsheid en leiding te vragen. Ik hoef niet te twijfelen aan Zijn wijsheid, daarmee zit het goed. Maar, ben ik bereid om deze stap te zetten? Ik hoop dat jouw antwoord een 'Ja!' mag zijn!

Zegelring {Spreuken 7:3}

Lezen: Spreuken 7

Ook hoofdstuk 7 gaat het over lichtzinnige vrouwen. En terwijl ik het lees zie ik ook de gelijkenis met "afgoden" van deze tijd die onze aandacht trekken en weghalen bij God vandaan. Uiteindelijk kunnen ze ons in het dodenrijk trekken. Ik denk dat iedereen voor zichzelf wel in kan vullen wat onze aandacht soms meer trekt dan wij zelf willen en onze tijd opslurpt waardoor we geen tijd meer hebben voor God.
Gelukkig staan in Spreuken ook woorden die ons daar ver van kunnen houden:
Vers 1-4
Mijn zoon, denk altijd aan mijn uitspraken,
vergeet mijn woorden niet,
denk altijd aan wat ik je leer,
dan zul je blijven leven.
Koester mijn lessen als het licht in je ogen,
draag mijn woorden als een ring aan je vinger,
schrijf ze in je hart.
Zeg tegen Wijsheid: ‘Je bent mijn zuster,’

noem Inzicht je vriendin.

Voel je de boodschap die God je geeft? Hij wil dat je Zijn woorden niet vergeet, dat je onthoudt wat Hij jou leert. Deze woorden mogen als een sieraad om je vinger zijn, een ring. Waarom een ring? Een ring werd vroeger gebruikt om het te verzekeren. De afdruk van de ring liet zien of het echt was. Deze zekering mag jij om je vinger doen.

Wat God wil {Spreuken 6:16-19}

Lezen: Spreuken 6

Vers 16-19:
Zes dingen haat de HEER,
zeven dingen zijn hem een gruwel:
ogen die hooghartig kijken en een tong die liegt,
handen die onschuldig bloed vergieten
en een hart dat op het kwade zint,
voeten die zich naar de misdaad reppen
en getuigen die bedriegen, altijd liegen,
en zij die stoken tussen broers.

Elke keer weer, als ik dit hoofdstuk lees, springt dit stukje er tussenuit.
Soms zijn verhalen onduidelijk, wat moet je er soms mee? Wat is de kern? Maar hier is de onduidelijkheid totaal weg. Hier staat in een paar verzen wat God verschrikkelijk vindt.
Het lijkt wel een voorloper op de Bergrede van Jezus, alleen ligt hier de nadruk op de dingen die mensen kunnen doen die God haat. Heel duidelijk is hier waar we ons juist niet mee in moeten laten. En in de Bergrede mogen we troost vinden als deze dingen ons wel treffen, als we er de dupe/slachtoffer van worden. Die woorden van troost wil ik graag meegeven:

 ‘Gelukkig wie nederig van hart zijn,

want voor hen is het koninkrijk van de hemel.

Gelukkig de treurenden,

want zij zullen getroost worden.

Gelukkig de zachtmoedigen,

want zij zullen het land bezitten.

Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid,

want zij zullen verzadigd worden.

Gelukkig de barmhartigen,

want zij zullen barmhartigheid ondervinden.

Gelukkig wie zuiver van hart zijn,

want zij zullen God zien.

Gelukkig de vredestichters,

want zij zullen kinderen van God genoemd worden.

Gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden,

want voor hen is het koninkrijk van de hemel.

Hoe liefde is {Spreuken 5}

Lezen: Spreuken 5

Ik zie hoe huwelijken kapot gaan.
Ik zie hoe kinderen moeten kiezen tussen hun ouders,
verscheurd worden door verdriet, vragen en schuldgevoel.
Ik zie mensen die niet meer weten wat liefde is
en wat liefde doet.
Ik zie een wereld die voor zichzelf kiest,
waarin "samen" niet langer een werkwoord is,
niet voor iedereen.

En dan lees ik spreuken 5, het tegenovergestelde van hoe het soms gaat in huwelijken.
Liefde is iets tussen de man en de vrouw. Een verbond, wat niet kapot hoort te gaan.
Ja, soms zijn de omstandigheden uniek en dwingt het tot een scheiding.
Maar als we God écht betrekken in ons leven, in het huwelijk, dan hebben we toch
niet meer nodig? Dan zijn al je behoeften toch voldaan?
Noem het ouderwets, niet meer van deze tijd, maar wat zou het mooi zijn als de Liefde
weer terugkeert. Dat het niet meer uniek is samen te blijven, trouw te zijn en God als
middelpunt in het huwelijk te hebben. Niet ik, niet jij, maar God!

Waak! {Spreuken 4:23}

Lezen: Spreuken 4: 20-27

Vers 23:
Van alles waarover je waakt, waak vooral over je hart,
het is de bron van je leven.

We weten dat ons hart heel belangrijk is, zonder ons hart is er geen leven omdat het bloed dan niet rond gepompt kan worden. Maar in dit vers en in het hele stukje is je hart in ander opzicht belangrijk. Want, wat doe jij met de woorden die God tot je spreekt? Is het oor in, oor uit? Of bewaar je ze in je hart? Ik geloof en ik heb het in mijn omgeving ook zien gebeuren dat mensen die gebukt gingen onder zorgen weer gesterkt werden door het Woord van God. In het vers hiervoor staat ook dat het een medicijn is voor het lichaam. De Bijbel en geloven wordt gezien als iets van moeten en niks mogen. Daar ben ik het niet mee eens. God heeft ons deze woorden gegeven om ons te beschermen, lief te hebben en te sterken in tijden van nood. Er staat zoveel moois in, om God te prijzen, maar ook om onze hartenkreet uit te roepen.
En als je Gods woorden tot je neemt, ze een plekje geeft in je hart, dan wil je niet anders meer dan vanuit die woorden leven. Dat heeft de duivel geen(minder) kans om slechte dingen in je hart te planten.
Waak alsjeblieft, ga voor het leven, ga voor Gods woord.

God van deze wereld {Spreuken 4:11-13}

Lezen: Spreuken 4: 10-19

Vers 11-13:

Ik heb je de weg van de wijsheid gewezen,

op rechte paden heb ik je gevoerd.

Je zult onbelemmerd voortgaan,

nergens zul je struikelen, al ga je nog zo snel.

Laat mijn onderricht niet los, houd het vast,

vergeet het nooit, het is je leven.

Ik vraag het mij soms af: waarom is het zo makkelijk en soms ook zo aantrekkelijk om de andere, verkeerde kant op te gaan. Waarom?
Als ik de verzen van vanavond lees dan roept het die vraag bij mij op, terwijl er tegelijk in mijn hart een soort van vrede komt. De tegenstelling tussen een leven met God en een leven zonder God wordt duidelijk gemaakt in de verzen. Het leven met God ís leven, het leven zonder God is geen leven. Dat zegt overigens niet dat het leven met God van een leien dakje zal gaan. Maar ik heb wel het leven, meer heb ik niet nodig.

Ik zie een wereld die steeds meer van God verwijderd, een maatschappij waarin je als christen in de minderheid bent. Zoveel ellende en verdriet, pijn, ruzie en jaloersheid. Ik werk er soms aan mee, ik ben geen heilige en soms kijk ik met pijn in mijn hart naar een wereld die we kapot maken.
Een wereld die soms volledig los is van het onderricht van God. Een wereld zonder toekomst en leven. Wil je meebidden voor deze wereld die zo hunkert naar de Vader in de hemel? Om het échte leven te leren kennen? En zullen we voor elkaar bidden, voor kracht om staande te blijven, vast te blijven houden aan het onderricht van God in een wereld die zo ver weg is van God?

Op zoek {Spreuken 4:1-9}

Lezen: Spreuken 4:1-9

Vers 7:
Het begin van wijsheid is dat je wijsheid zoekt,
aan alles wat je hebt verworven, inzicht toevoegt.

Ik moet zeggen dat ik toch wel moeilijk vind. Wijsheid is zo'n breed begrip, wat is de juiste definitie daarvan?! Ik denk niet dat het mogelijk is om dat in één begrip samen te vatten. Maar afgezien daarvan, als ik dit vers nog eens doorlees dan lees ik er een prachtige opdracht in door. Om actief aan de slag te gaan, om te zoeken én te vinden. En dat vraagt wel keuzes, sta je er voor open en wil je God ontmoeten? Want ik geloof als je op zoek gaat naar wijsheid, als je je verdiept in Gods woord dan zul je steeds meer zien hoe God werkt in jouw leven. Ga je mee op zoek?

Regenboog {Spreuken 3:23-26}

Lezen: Spreuken 3:19-35

Vers 23-26:
Je zult veilig je weg kunnen gaan ,
nergens zul je struikelen. 
Je hoeft niet bang te zijn wanneer je slapen gaat, 
je slaap zal vredig zijn. 
Je hoeft geen angst te hebben plotseling te worden opgeschrikt
door onheil dat van goddelozen komt. 
Je kunt vertrouwen op de Heer, 
hij beschermt je tegen hinderlagen. 

Hoe anders kan het leven soms aanvoelen. Hoe verward en vol boosheid en verdriet kunnen mensen zijn. Bitterheid, angst voor nog meer nachtmerries.
Voor mij klinkt deze tekst aan de ene kant als een droom, maar aan de andere kant besef ik ook heel goed dat deze droom werkelijkheid zal worden. God belooft mij bescherming en wat God belooft dat doet Hij ook. God is groot, lees vers 20 nog maar eens. Gods wijsheid is volkomen en Hij wil delen in die wijsheid. Wij mogen steeds stukjes proeven, begrijpen waarom dingen gebeuren. Dat is niet eenvoudig en soms gebeurt het ook niet of duurt het heel lang, maar Gods trouw blijft staan!

Een boog in de wolken als teken van trouw,
staat boven mijn leven, zegt: Ik ben bij jou!
In tijden van vreugde, maar ook van verdriet,
ben ik bij U veilig, U die mij ziet.
{Sela - Ik zal er zijn}

Zelf vs God {Spreuken 3:5}

Lezen: Spreuken 3: 5- 18

Vers 5 en 6:
Vertrouw op de Heer met heel je hart, 
steun niet op eigen inzicht. 
Denk aan hem bij alles wat je doet,
dan baant hij voor jou de weg. 

Een tekst die ik al wel langer ken, maar die toch afgelopen dagen weer bijzonder naar voren kwam. Soms zit je in situaties die je zenuwachtig maken. Je wilt eigenlijk iets, maar iets of iemand werkt het eigenlijk tegen.
Ik heb er een handje van om het dan zoveel mogelijk zelf op te lossen. Soms lukt het, maar dan kost het mij vaak veel energie. Deze keer had ik er juist voor gekozen om het in gebed bij God te leggen. En das niet makkelijk voor iemand die graag zelf doet. Maar goed, ik weet ook dat ik mijzelf de tijd moet gunnen. Afgelopen weekend voelde ik een bepaalde rust, het hield mij stukken minder bezig en uiteindelijk heb ik de kracht gekregen en gevonden om het op te lossen. Dat was zo fijn! Ik hoefde niet zelf de weg uit te hakken. God had mij de middelen en de mensen gegeven om er aan te werken en zo lag de weg al open en hoefde ik alleen maar een paar stappen te zetten. En dat leek voor mij onmogelijk, alles wat er gebeurde, en nu weet ik: hier was God duidelijk aan het werk.

Liefde en trouw {Spreuken 3:3}

Lezen: Spreuken 3:1-4

Mogen liefde en trouw je nooit verlaten, 
wind ze om je hals, 
schrijf ze in je hart. 

Als ik deze tekst lees uit Spreuken 3 dan krijg ik zo'n kippenvel moment. Het voelt als een zegenbede, alsof iemand dit over mij uitspreekt. En wat lijkt het mij ook mooi als je met zo'n gedachte mensen mag ontvangen en ze ook zo iets mee mag geven.
Liefde en trouw, als ik het zo lees in Spreuken twee belangrijke elementen van de levensles die de vader geeft aan zijn zoon. Zelfs zo belangrijk dat de zoon ze om zijn hals moet winden, nog belangrijker zelfs: schrijf ze in je hart. Het meest belangrijke plekje van je leven: je hart, daar moet het zijn, vanuit daar kan het ook leven. En nee, het is niet zomaar iets, het is iets waar je elke dag aan moet werken.
Ik denk als je het besef hebt dat liefde van levensbelang is dat je niet anders wil dan er elke dag aan werken. Ik geloof dat zonder liefde niemand kan leven, zonder liefde ga je kapot. En daarom lieve lezer: weet dat je geliefd bent door de Vader in de hemel. Weet dat je een bijzonder plekje in Zijn hart hebt. En weet dat jij er toe doet, wat je misschien ook gedaan hebt! Vraag Hem om hulp om te werken aan liefde en trouw. Om je omgeving lief te hebben en trouw te zijn aan iedereen. En misschien kost het veel, maar God én de mensen zullen je genegen zijn en je zult zeker waardering ondervingen!
Be blessed!

 

Dicht bij God leven {Spreuken 2}

Lezen: Spreuken 2

Phoe, waar zal ik eens beginnen. Het begin van Spreuken staat zo bomvol! Daarin staan zoveel aanwijzingen, tips en richtlijnen om dicht bij God te leven. Ja, het is een eyeopener voor me. Niet dat ik het niet herken, maar wel dat het zo compact en duidelijk in de Bijbel beschreven staat. Ik kan er veel over schrijven, veel over zeggen, maar ik denk dat het het beste is om de woorden te laten doordringen en zelf een manier te kiezen om er mee aan de slag te gaan.

Gods aanwijzingen om dicht bij God te leven: 

* neem in acht wat ik zeg

* onthoudt voor altijd mijn richtlijnen

* doe je oren open, zodat je kunt horen wat Ik zeg 

* zorg dat je geest dorst naar inzicht 

* en zorg dat je geest vraagt om dingen te begrijpen 

* roep om scherpzinnigheid, leg je niet zomaar ergens bij neer

* zoek en speur alsof het om een verborgen schat gaat 

Want dan, dan zul je ontdekken wie Ik ben en wat ontzag voor mij hebben betekend. 

Dan zal ik als een schild om je heen zijn en zul je in voorspoed leven. 

Advies {Spreuken 1:20-33}

Lezen: Spreuken 1:20-33

Misschien ken je het wel: iemand vraagt je om advies en die geef je hem of haar ook en vervolgens doet degene die om advies vroeg helemaal niets met het advies. Sterker nog: het advies werd in de wind geslagen.

Hoe vaak vraag jij God om advies? En wat doe je er dan mee?
Ik ben bang dat ik vaker dan eens het advies wat God mij geeft in de wind sla. En nee, ik kan niet zeggen dat ik het per ongeluk doe. Want ik weet dat ik diep in mijn hart weet dat ik het anders zou moeten doen. Maar zelf doen is niet alleen iets van de peuterleeftijd. Nog steeds doe ik, en vele met mij, het graag zelf. En ook weet ik dat dat vaak niet de oplossing is. Mijn inzicht is op de korte termijn wel oke, maar hoe zit het verder? Dan gaat het vaak mis.

Lenya Heitzig schrijft in ha boek "Knipoog van God" op een mooie manier hoe God aanwezig is in ons leven. Ze gaf mij een stappenplan om mijn hart op de goede dingen te richten. Het hangt boven mijn bureau, maar ik doe er eigenlijk te weinig mee. Toch wil ik het met jullie delen:
* Wat wil ik? Om te bepalen of je verlangen goed is, kan je kijken waar je naar verlangd.
* Waarom wil ik het? Welke motieven heb je om daar naar te verlangen? Welke redenen schuilen er achter het verlangen.
* Wat wil ik doen om het te bereiken? Bijvoorbeeld: over lijken gaan?
En ook belangrijk om over na te denken is: Hoe wil je het bereiken?

Ik heb situaties gehad waarin ik iets heel graag wilde. Toen ik het briefje zag hangen met deze stappen kwam ik erachter dat mijn verlangen toch niet zo zuiver waren als ik mij eerst voor ogen hield.

Ik geloof dat je met Gods advies verder komt en om te bepalen of je verlangen zuiver en echt is kun je dit stappenplan gebruiken, maar toch blijft God in alles de bron. En daarom wil ik ook afsluiten met het laatste vers van het eerste hoofdstuk:

Maar wie naar mij luistert, zal veilig zijn, 

hij hoeft geen angst te hebben voor het kwaad. 

Wijsheid {Spreuken 1:1-19}

Het is tijd om mij te verdiepen in een nieuw Bijbelboek. Ik vind het zo waardevol om steeds een hoofdstuk, of een gedeelte te lezen en dan er iets over te schrijven. Ik merk dat ik het dan beter onthoud en dus start ik nu met het Bijbelboek Spreuken. Vaak wordt er één spreuk geciteerd. Maar ook hier geldt dat het goed is om de context te lezen van de spreuk. Ik denk dat ik er soms een spreuk uitpak in het licht van het hoofdstuk en soms een stuk "behandel".

Lezen: Spreuken 1:1-19

Een tekst die er voor mij direct uitspringt is vers 7:

Het begin van alle kennis is ontzag voor de HEER; een dwaas veracht de wijsheid en weigert elk onderricht.

Alles wat we weten en te weten komen, komt voort uit God. Niets staat op zichzelf, God is de oorsprong. En dat brengt mij terug naar de schepping. Wauw, ik kan er niet over uitgepraat raken wat voor een geweldig iets daar is gebeurd. En ik besef ook dat ik hier op aarde nooit zal kunnen bevatten wat het betekend. Daarom ook: heb ontzag voor God, heb respect voor Zijn wil en Zijn grenzen. Ze zijn er niet voor niets en daarmee kun je verder komen. 

En dan slecht gezelschap. Misschien ben je er de dupe van geworden, had je niet door wat die mensen wilden, maar is het je nu pijnlijk duidelijk geworden. Of wilde je juist vrienden worden met die ene gasten, ze leken zo stoer, totdat je op de feestjes kwam en je niet meer terug kon. 

Maar slecht gezelschap gaat verder dan alleen mensen. In welke omgeving leef je? Wat vult je huis? Wat vult je leven? 

Spreuken waarschuwt: Laat je er niet mee ingaan! Het zal je dood betekenen. Heftige, maar duidelijke taal. Het vraagt om een duidelijke keuze. Welke keuze maak jij? 

Message

Wat zou je doen?

Ik vind het heerlijk om naar kookprogramma's te kijken en zo ook zat ik vanmiddag te kijken naar een kookprogramma: Masterchef New Zealand.
Eén moment viel mij op.
Drie mensen moesten opnieuw iets koken om te bewijzen dat zij capabel waren om te mogen blijven. Voordat ze begonnen kregen ze te horen wat ze moesten doen met de vraag hoe graag ze wilden blijven. Eén meisje reageerde in al haar eerlijkheid: ik weet het niet. Iedereen verbijsterd. Monden die open hingen. Wat, wat zegt ze nu? Wil ze liever naar huis? En al die mensen dan die er uit moesten terwijl zij steeds mocht blijven. En dan zoiets zeggen?! Wat maakt ze nu?
De reacties van de mededeelnemers was duidelijk. Ze vonden dat zij naar huis moest en dat de andere twee door moesten gaan, in de race blijvend voor de titel. En dus moedigden zij de twee deelnemers aan en was er -bijna- niemand die de andere deelnemer aanmoedigde.

Waarom viel mij dit op? Hoe zit het in ons leven? Hoe zit het met onze medereizigers in geloof? Laten we die ook liggen als ze dreigen op te geven, als ze het niet meer zien zitten? Gaan wij voor ons eigen haggie? Keren we ze de rug toe omdat ze slap zijn?

Het zet mij aan het denken. Ik denk dat ik heel kritisch ben met helpen. Verdiend degene het wel of niet?! Misschien soms zelf: word ik er beter van?
V-e-r-s-c-h-r-i-k-k-e-l-i-j-k
Leert Jezus ons niet iets anders? Vol liefde te zijn, mededogen en erbarmen.

Engel van God {Lucas 22}

Hij vertrok en ging volgens zijn gewoonte naar de Olijfberg. 

De leerlingen volgden hem. 

Toen hij daar was aangekomen, zei hij tegen hen: 

‘Bid dat jullie niet in beproeving komen.’ 

En hij liep bij hen weg, tot ongeveer een steenworp ver, en knielde daarna neer om te bidden. 

Hij bad: ‘Vader, als u het wilt, neem dan deze beker van mij weg. 

Maar laat niet wat ik wil, maar wat u wilt gebeuren.’ 

Uit de hemel verscheen hem een engel om hem kracht te geven.

Hij werd overvallen door doodsangst, maar bleef bidden; 

zijn zweet viel in grote druppels als bloed op de grond. 

{Lucas 22:39-44}

Pasen is al voorbij. Toch las ik deze tekst van de week. En terwijl ik deze tekst las sprong er een zinnetje uit. Zo'n zinnetje waar je normaal gesproken overheen leest. Ik kreeg er zoveel kracht door, een soort van vrede en genade, eigenlijk weet ik het niet hoe ik het moet omschrijven. 

Wij kennen allemaal wel wat beproevingen zijn. De één ervaart het als geweldig heftig, de ander als opbeurend en versterkend. Dat geeft niet, laat iedereen in zijn of haar waarde. Ook Jezus had te maken met een geweldige beproeving. Zo heftig dat Hij doodsangst had en dat zweet veranderde in bloed. Misschien kennen wij die grote angst in ons leven ook wel. Niet wetende waarheen, waartoe. Alleen maar zo'n donkere tunnel voor ons, waarin geen uitkomst lijkt. Maar ondanks dat, is God bij Jezus en bij ons. God zond een engel naar Jezus om Hem kracht te geven om de wil van God te dragen, om te kunnen doen wat Jezus moest doen. 

Het is soms zo moeilijk om het niet alleen te willen oplossen, om te geloven dat God bij je is in de moeilijkste en zwaarste tijden van je leven. Maar, ik wil je graag vragen, leer deze tekst uit je hoofd. Leer erop te vertrouwen dat God bij je is en dat Zijn engelen je zullen beschermen. Soms reageert God in stilte, dat heb ik zelf ervaren en is moeilijk, maar ik weet nu dat ik op dat moment niet alleen was. God is altijd bij mij, hoe dan ook, waar dan ook, waarom dan ook, daar hoef ik niet aan te twijfelen. Hij zal je redden en je de goede weg wijzen. Vertrouw maar. 

Lied

Er zijn van die liedjes die je zo bijzonder kunnen raken. Die iets beschrijven waar je zelf de woorden niet voor kon vinden. Het is een soort levenslied. Een lied dat een bepaalde periode markeert, of misschien altijd bij je blijft. Je put er hoop en kracht uit, het geeft je moed om door te gaan. 

Een lied dat mij de laatste tijd zo bijzonder raakt is Cornerstone van Hillsong. Een lied die ik al een jaar lang door weer en wind zing, soms keihard, soms fluisterend. Maar het geeft mij moed, hoop en kracht. 

Wat is jouw lied? 

The more I seek you - Kari Jobe

This love is so deep, 

it's more than I can stand.

I melt in your peace, it's overwhelming 

Gods plan

Misschien vraag je je af wat dit plaatje met de titel van deze blog te maken heeft. Ik hoop dat je na het lezen van deze blog de link begrijpt. 

Het meest intense verhaal van de Bijbel, voor mij in ieder geval. Ik voel haast de pijn, de last die Jezus moest dragen. Nee, eigenlijk voel ik het niet, want het is maar een schijntje van wat Hij door moest maken. Toch, schreeuwt mijn hart. Het had niet zo gehoeven. Waarom zoveel pijn en ellende? Kon Jezus niet langer blijven leven om nog meer wonderen te doen, nog meer mensen aan te raken, nog meer verhalen? 

Jezus heeft gedaan wat Hij moest doen. Hij moest door de hel voor onze zonde. De diepe ellende, dieper dan wij ooit zullen en hoeven te ervaren, die heeft Hij gevoeld én doorstaan. Hij wist wat Gods plan was, Hij wist dat Hij dit moest doen. Dit was Zijn opdracht die Hij had meegekregen. 

En hoe zit het bij jou? Het voelt soms zo fijn om je te verstoppen op een plekje en niet voort te bewegen. Maar werkt dat, schiet je er iets mee op? Nee. Zoals terugkijken je verlamt, zo wordt je ook zonder kracht als je blijft waar je bent. Een moment van bezinning en reflectie is niet slecht, juist heel goed. Maar doe je er ook iets mee? Zie je waar het anders moet in je leven? Ga ervoor! God geeft jou een cadeau in handen en wil dat je het steeds verder opent. Het is zoals die grap. Je krijgt een enorme ingepakt cadeau. Je haalt het papier eraf en ziet weer een ingepakte doos, ook die pak je uit en weer kom je bij een nieuwe doos. En zo gaat het maar door. Totdat je bij dat ieniemienie kleine doosje uitkomt en daar zit het meest kostbare cadeau in van je leven. 

En als het je zwaar valt, pak die dozen dan niet weer opnieuw in. Kijk naar degene die het jouw gegeven heeft. Zie de liefde, de passie en de steun. Hij wil niets liever dat je je ontwikkeld en op de plek bent waar je hoort! 

Je kruis dragen

Een paar weken geleden kwam ik onderstaand plaatje tegen. Tegelijk hoorde ik die dag een preek over het dragen van je kruis. Het zette mij ongelooflijk aan het denken. Ja, ik herken mij in het plaatje, ik heb wel eens gesmeekt of het niet minder kon. Nu ik er zo op terugkijk zie ik wat voor een waardevolle periode het geweest is en dat ik het nodig had om goed om te kunnen gaan met andere dingen.
Ik weet het, het is zo moeilijk te zien als je zelf in zorgen zit. Maar geloof dat je het niet alleen hoeft te doen, dat God uitkomst geeft en dat Hij je de kracht geeft om je kruis te dragen!

Weet je het niet? {Jesaja 40:28}

Weet je het niet? Heb je het niet gehoord?

Een eeuwige God is de HEER,

schepper van de einden der aarde.

Hij wordt niet moe, hij raakt niet uitgeput,

zijn wijsheid is niet te doorgronden.

{Jesaja 40:28} 

De grootheid van God. Ik vind het moeilijk. Het zo ongrijpbaar, zo onvoorstelbaar. Nee, misschien heb ik er meer moeite mee dat ik het niet voor kan stellen omdat ik andere dingen zie gebeuren, terwijl God zelf zegt dat voor Hem niets onmogelijk is. Maar als ik dan naar buiten kijk en ik zie de boomblaadjes uit komen, kuikentjes die in de sloot zwemmen, ja, dan hoef ik niet te twijfelen. Ook al raak ik uitgeput, moe, bezorgd, boos, verdrietig, God is daar en Hij gaat verder, Hij draagt mij verder.

Voel je je uitgeput, weet je niet welke kant het opgaat? Lees dan eens Jesaja 40 en voel hoe God zorgt voor jou, voel Zijn liefde, grootheid en vrede. 

Ren naar het kruis {Marcus 14}

Ik weet niet hoe je je voelt op het moment dat je dit leest. Misschien voel je je alleen. Begrijpt niemand je, kan niemand je begrijpen. Misschien ben je letterlijk alleen, zijn de mensen die je liefhebt weggevallen of weggegaan. Eenzaam en alleen, niemand. 

Zondag zat ik in de kerk te luisteren naar een preek, naar een dominee die vol liefde kan preken. En ineens, midden in die preek greep mij een stukje uit de Bijbel mij aan. Eigenlijk werd het min of meer tussen neus en lippen door verteld. Maar het had een geweldig effect op mij: 

Terwijl ze aten, nam hij een brood, sprak het zegengebed uit, brak het brood, deelde het uit en zei: ‘Neem hiervan, dit is mijn lichaam.’ En hij nam een beker, sprak het dankgebed uit en gaf hun de beker, en allen dronken eruit. Hij zei tegen hen: ‘Dit is mijn bloed, het bloed van het verbond, dat voor velen vergoten wordt. Ik verzeker jullie: ik zal niet meer van de vrucht van de wijnstok drinken tot de dag komt dat ik er opnieuw van zal drinken in het koninkrijk van God.’

{Marcus 14}

De nadruk in dit Bijbelstukje ligt vaak op dat Jezus noemt dat onder de twaalf leerlingen Zijn verrader zit of dat Petrus Jezus zal gaan verloochenen. 

Maar kijk eens naar de plek dat dit verhaal heeft. Vlak voor dat Jezus uitgeleverd zal worden geeft Hij ons het Avondmaal. Hij weet hoe wij ons zullen voelen, alleen, door niemand begrepen. En daarom stelt Hij het Avondmaal in zodat wij blijvend zullen herinneren wat Hij voor ons heeft gedaan. Ondanks dat Hij niet lijfelijk bij ons is, is Hij er. Hoe je je ook voelt, Hij weet het. Ook voor jou is Hij gestorven, Hij laat ons niet alleen. Wat een genade! 

De wapenrusting {Efeze 6}

Afgelopen week mocht ik de hele week weer stagelopen in groep 4/5. En met de Bijbelverhalen werken we steeds meer toe naar Pasen. Deze week stond best een moeilijk onderwerp op het rooster: de minste willen wezen en de terugkomst van Jezus.
Kinderen weten als geen ander dat er soms moeilijke dingen gebeuren. Waarom moest mijn oma sterven? Waarom gaan mijn ouders scheiden? Waarom hebben sommige kinderen honger?
Het zijn vragen die kinderen best bezig kunnen houden en ook zeker verdriet geven.
Gelukkig mocht ik bij deze Bijbelverhalen vertellen dat Jezus ons niet zomaar achterlaat. Ja, er komt een tijd van moeite en pijn en dat zien we om ons heen, maar God geeft ons wel middelen om stand te houden. Over die dingen heb ik vanochtend gekletst en dat wil ik graag met jullie delen want het is zo mooi!

Ik heb de kinderen een tekening gegeven van de wapenrusting van God. Wat geeft God ons mee?
We begonnen met vrede, een jongen uit groep 4 zei: 'We lopen op de wereld, we mogen lopen in vrede, dat moeten we proberen'.
Dan het schild: 'We mogen geloven in God dat Hij ons beschermt'.
De harnas van de gerechtigheid, een meisje uit groep 5: 'Ons hart zit achter de harnas, als we recht doen dan moeten we dat met ons hart doen en dan is ons hart veilig'.
De helm, Gods woord: 'Met ons hoofd kunnen we dingen weten, we weten wat God ons verteld in de Bijbel'.
En als laatste kwamen we bij de riem van de waarheid. Die was wel moeilijk. Want wat doet een riem eigenlijk? Het houdt bij elkaar. 'Ja', zei een jongen uit groep 4, 'waarheid zorgt dat je bij elkaar blijft'.
Wauw, nu ik het zo allemaal op schrijf ben ik nog onder de indruk van de wijsheid van deze kinderen.. Een voorbeeld!

Hij is mijn Redder {Lucas 4}

Jezus keerde, gesterkt door de Geest, terug naar Galilea. 

Het nieuws over hem verspreidde zich in de hele streek. 

Hij gaf onderricht in de synagogen en werd door allen geprezen. 

Hij kwam ook in Nazaret, waar hij was opgegroeid, 

en volgens zijn gewoonte ging hij op sabbat naar de synagoge. 

Toen hij opstond om voor te lezen, werd hem de boekrol van de profeet Jesaja overhandigd, 

en hij rolde hem af tot de plaats waar geschreven staat:

‘De Geest van de Heer rust op mij,

want hij heeft mij gezalfd.

Om aan armen het goede nieuws te brengen

heeft hij mij gezonden,

om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken

en aan blinden het herstel van hun zicht,

om onderdrukten hun vrijheid te geven,

om een genadejaar van de Heer uit te roepen.’

Hij rolde de boekrol op, gaf hem terug aan de dienaar en ging weer zitten; 

de ogen van alle aanwezigen in de synagoge waren op hem gericht. 

Hij zei tegen hen: ‘Vandaag hebben jullie deze schrifttekst in vervulling horen gaan.’ 

{Lucas 4}

Stel je voor: je zit in de kerk, de dominee leest de tekst voor de preek voor en zegt: 'Vandaag hebben jullie deze schrifttekst in vervulling horen gaan. Amen.' 

Ik denk dat er nog al verbaasd opgekeken zal worden. Zo'n korte preek en misschien nog wel meer: wat moeten we hier mee? Wij weten dat Jezus de Messias is, dat wisten die mensen niet, maar toch, klopt het wel? 

Ik lees de tekst nog een keer door. 

Ja, ik heb Iemand nodig die mij goed nieuws brengt, écht goed nieuws. 

Ja, ik heb Iemand nodig die mij losmaakt van de wereld, van denken, van slechte gewoonten. 

Ja, ik heb Iemand nodig die mijn ogen opent en zorgt dat ik kan zien, écht kan zien. 

Ja, ik heb Iemand nodig die vrijheid biedt, vrijheid dat ik nu nog niet onder woorden kan brengen. 

En als ik kijk naar Jezus, dan zie ik Zijn liefdevolle ogen die al die dingen kan bieden. Waarom zou ik nog twijfelen? Hij heeft het toch zelf gezegd? 

Veilig

Veilig onder Jahwehs hoede, 

veilig als er verzoeking komt. 

Veilig te midden van gevaren,

bewaard door Gods grote kracht. 

Veilig als de stormen woeden, 

veilig ook in de lange nacht, 

zelfs als je nergens licht meer ziet.

God is mijn kracht en lied. 

{Sir Robert Anderson}

MAD 13 en 14

MAD - vrijdag: organiseer met je vrienden een spelletjesavond 
MAD - zaterdag: maak samen een filmpje over 'lef' en post dat op facebook 

Goedmaken {MAD12}

MAD - donderdag: Ruzie? Vandaag heb je de kans om het goed te maken 

)

Bijkletsen {MAD 11}

MAD - woensdag: Bel die ene vriend(in) die ja al een tijdje niet hebt gesproken. 

Vrienden {MAD10}

MAD - dinsdag: Lees 1 Samuël 18:1-4, 19:1-5, 20:35-43. Wat kun jij leren van deze vriendschap? 

1 Samuël 18:1-4

Jonatan, die bij dit gesprek aanwezig was, voelde zich meteen sterk tot David aangetrokken en vatte een innige vriendschap voor hem op. Saul nam David vanaf die dag bij zich en liet hem niet meer teruggaan naar zijn ouderlijk huis. En Jonatan, die David zo lief had als zijn eigen leven, sloot vriendschap met hem: hij deed zijn mantel af en gaf die aan David. Ook gaf hij hem zijn uitrusting, tot en met zijn zwaard, zijn boog en zijn koppelriem.

Zou jij je kostbaarste bezit aan je vriend of vriendin geven? 

1 Samuël 19:1-5

Saul maakte aan zijn hovelingen en zijn zoon Jonatan bekend dat hij Davids dood wenste. Maar Jonatan, die zeer op David gesteld was, 2 waarschuwde hem: ‘Mijn vader Saul is van plan je te doden. Wees op je hoede morgenochtend, houd je schuil en blijf waar je bent. 3 Ik ga dan met mijn vader de stad uit, houd bij jou in de buurt halt en breng het gesprek op jou. Daarna zal ik je laten weten hoe de zaken staan.’ 4 Jonatan hield tegen zijn vader Saul een pleidooi voor David. Hij sprak als volgt: ‘Laat de koning zich niet vergrijpen aan zijn dienaar David. Hij heeft u immers niets misdaan. Integendeel, hij heeft u juist grote diensten bewezen. 5 Met gevaar voor eigen leven heeft hij de Filistijn verslagen, en de HEER heeft Israël een grote overwinning bezorgd. U hebt het met eigen ogen gezien en was er opgetogen over. Waarom zou u dus onschuldig bloed vergieten door David te doden zonder dat daar aanleiding toe is?’

Zou jij je leven wagen voor je vriend of vriendin? 

1 Samuël 20:35-43

De volgende morgen ging Jonatan met een knechtje de stad uit om David op de afgesproken plaats te ontmoeten. ‘Zoek snel de pijlen op die ik afschiet,’ beval hij hem. Zodra de jongen wegrende, schoot Jonatan een pijl over hem heen. Toen de jongen bij de plek kwam waar de pijl terecht was gekomen, riep Jonatan hem na: ‘Ligt de pijl niet verder weg?’ En: ‘Schiet op, blijf daar niet zo staan!’ Jonatans knecht raapte de pijlen bij elkaar en bracht ze terug naar zijn meester. Hij wist natuurlijk niet waar het om ging, maar Jonatan en David des te beter.  Jonatan gaf zijn wapens aan zijn knecht en droeg hem op ze naar de stad terug te brengen. Zodra de jongen weg was, kwam David van achter de rotsblokken tevoorschijn, knielde neer en boog driemaal diep voorover. Ze kusten elkaar terwijl hun de tranen over de wangen liepen, tot Jonatan zich vermande en zei: ‘Vaarwel. Onthoud wat wij tweeën elkaar bij de naam van de HEER gezworen hebben en dat wij en onze nakomelingen daar voor altijd aan gehouden zijn. De HEER is onze getuige.’

Vooral dit laatste stuk geeft ten diepste weer wat vriendschap betekend. Het gaat verder dan leuke gesprekjes en aardige woorden. 

Hoe zijn jouw vriendschappen? Oppervlakkig of gaat het verder? 

Sommige vriendschappen blijven soms oppervlakkig, ik geloof dat dat niet erg is. Maar ik hoop dat jij een vriend of vriendin hebt die jou ten diepste kent. Die weet wat er in je hart leeft en die aan een half woord genoeg hebt. 

Wat neem jij mee uit de vriendschap van David en Jonatan? 

Cadeautje {MAD9}

MAD - maandag: Verras je beste vriend/vriendin met een leuk cadeautje. 

Lieve lezer, lieve vriend of vriendin,

Misschien ken je mij, misschien ken je mij helemaal niet. 

Deze brief is een cadeautje voor jou. 

Het is misschien niet het cadeautje dat je echt voor je ziet,

mooi ingepakt, iets wat je al zolang wilt hebben. 

Maar toch, dit is of zal het grootste cadeau zijn in je leven. 

Het werd mij al van jongs af aan verteld, ik weet niet hoe

het bij jou is gegaan. 

Vroeger snapte ik niet hoe het werkte. Toen ik puber was,

was het niet echt hip. 

Maar ergens diep verstopt vond ik het weer. Het was er

altijd geweest, alleen niet zo op de voorgrond. 

En nu is het tijd om het uit te pakken. Hier, alsjeblieft, 

voor jou: 

 “Moge de HEER u zegenen en u beschermen,

moge de HEER het licht van zijn gelaat over u doen schijnen en u genadig zijn,

moge de HEER u zijn gelaat toewenden en u vrede geven.”

~Numeri 6:24-26~

Deze prachtige zegen wil ik jou meegeven. Als cadeautje. 

Iets om in je hart te sluiten, maar nooit te vergeten. 

Neem het mee in je leven, laat het niet verpieteren. 

En gooi het al helemaal niet weg, het is van levensbelang. 

Laat God jouw Leidsman wezen in je leven en je zult een genade

ervaren in je hart die met niets te vergelijken is. 

Er zit bij dit cadeautje geen garantiebewijs of bon bij om te ruilen. 

Je mag geloven dat God er altijd voor je is. Hij is niet in te ruilen. 

En als het je niet voor de wind gaat, houd dan moed, 

Jezus kon lopen op het water, zou Hij jou dan niet kunnen helpen? 

Liefs,

Liesje 

Bid voor je vrienden {MAD8}

MAD - zondag: Neem vandaag de tijd om te bidden voor je vrienden. 

Lord, I ask You to bless my friend who is reading this right now.

Where there is pain, 

may they find peace and mercy.

Where there is self-doubt, 

may they gain a renewed confidence.

Where there is weariness or exhaustion, 

give them understanding, patience, and strength.

Where there is fear, 

reveal your love, and offer to them your courage.

Give them greater vision, bless their finances, 

and raise up leaders and friends to support and encourage them.

May their spirit always be joyous and 

their days rich and full with love and happiness,

And may they always know that they have a friend.

Koekje erbij? {MAD7}

MAD - zaterdag: Verras je huisgenoten met zelfgebakken koekjes. 

Koekjes bakken.. Mmmmm. Ik vind het heerlijk om in de keuken te staan en iets klaar te maken. Van een 4-gangendiner tot "gewoon" scones. En nog geweldiger is het om te zien als andere mensen er van genieten. Ik hoef eigenlijk geen reden te hebben om koekjes te bakken, vaak doe ik het gewoon omdat ik er zin in heb. Ik kan er mijn energie en creativiteit en kwijt en anderen genieten ervan. Heerlijk!

Poetsen {MAD6}

MAD - woensdag: Doe ongevraagd een huishoudelijk klusje voor iemand. 

Ik vind het heerlijk om schoon te maken, tenzij ik het bij mijzelf moet doen. Nouja, dat is ook weer niet helemaal waar, maar dan heb ik vaak wel een schop onder de kont nodig of ik moet me er echt aan storen. Al heb ik wel ervaren wat voor een cadeau het is om voor iemand schoon te maken. En dan vooral als het ongevraagd is. En als je écht ziet dat er schoongemaakt is.
Ik zeg, ramen en deuren open, muziek aan, schoonmaak-kloffie aan en heerlijk liefde oppoetsen!

Jij bent een compliment waard! {MAD5}

MAD - donderdag: Geef twee keer een compliment aan een huisgenoot. 

We hebben het druk. 's Ochtends is het snel aankleden, tandenpoetsen, haar in model, eten klaarmaken en gaan. 's Avonds komen we uitgeblust thuis en wacht er vaak nog ander werk of andere activiteiten voor ons. Hollen, rennen, vliegen.
Heb je wel eens de tijd genomen om eens stil te staan? Om eens te zien wat jouw huisgenoten toevoegen aan jouw leven?
Wat ik hierboven schets is misschien wat zwart/wit. En er zullen vast momenten zijn dat je wél tijd hebt voor elkaar. Maar wat zo mooi is, als jij kijkt vanuit het perspectief van talenten en gaven, dan kost het geen tijd om elkaar te bewonderen. Dan geniet je, dan ervaar je Gods rijke zegen van medemensen hebben.
Probeer het eens, het hoeft niet altijd, elke dag. Doe je ogen eens open, heb tijd voor elkaar en zie Gods rijke zegen, loop het niet mis!

Mens! Erger je niet! {MAD4}

MAD - woensdag: Kijk vanavond geen tv, doe spelletjes met elkaar. 

Vroeger, toen ik een klein meisje was, deden wij standaard één avond in de week een spelletje. Vaak werd er gekozen voor "pesten" of "mens erger je niet" omdat wij met meerdere mensen waren. En ja, de kaarten, pionnen en zelfs het bord vlogen wel eens door de lucht, maar nog steeds ben ik gek op spelletjes! Tegenwoordig sjoel ik vaak met mijn ouders. Maar als ik bij mijn zus ben of met vriendinnen dan doe ik vaak wat spellen waarbij je stevig na moet denken of snel moet zijn. Allemaal even lekker.
Maar waarom nu zo'n actie?
Centraal staat deze week 'thuis'. Omzien naar elkaar. En als je kijkt naar de vruchten van de Geest, hoe mooi kunnen die wel niet naar voren komen tijdens een spelletje te spelen. Een portie geduld is vaak wel nodig, maar ook liefde om dit met elkaar te kunnen doen en ga zo maar door.
Doen jullie mee? Lekker een spelletje doen en genieten van elkaar?!
Ps, leg wel even die mobiel weg, die heb je he-le-maal niet nodig!

Een huis vol vruchten {MAD3}

MAD - dinsdag: Lees Galaten 5:22. Welk deel van deze vruchten heb jij vooral thuis meer nodig? 

Galaten 5:22

Maar de vrucht van de Geest is 

liefde, 

vreugde en vrede, 

geduld, vriendelijkheid en goedheid, 

geloof,  zachtmoedigheid en zelfbeheersing.

Prachtige vruchten van de Geest. Ontdek jij ze in je leven? De één misschien sterker dan de ander, dat geeft niet. Welke vrucht zou jij meer willen voelen van je huisgenoten? Heb je meer liefde nodig, een arm om je heen? Of heb je meer geduld nodig van je ouders, broers of zussen, omdat jij meer tijd nodig hebt dan zij? 

Samenleven in een huis. Het kan soms knap lastig zijn. We zijn allemaal anders en hebben andere behoeften. Soms kunnen we niet met elkaar, soms niet zonder elkaar. Ga de uitdaging aan, probeer het, vraag God voor kracht als het je onmogelijk lijkt, want mét God is niets onmogelijk!